سیلابها به عنوان یکی از بلایای طبیعی جدی، تهدیدی برای زندگی انسانها، زیرساختها و محیط زیست محسوب میشوند.
با تغییرات اقلیمی و افزایش شدت بارشها، تابآوری در برابر این پدیده بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است.
در این مطلب، به بررسی مفهوم تابآوری در برابر سیل، فاکتورها و استراتژیهای کلیدی برای افزایش تابآوری پرداخته خواهد شد.
تابآوری یا Resilience به معنای توانایی سازگاری و بازسازی سریع در برابر بحرانها و بلایا است.
در مورد سیل، تابآوری شامل مجموعهای از ویژگیها و قابلیتهاست که به جوامع، افراد و نهادها کمک میکند تا با کمترین آسیب ممکن بتوانند از این بحرانها عبور کنند.
این مفهوم به عنوان یک پارامتر کلیدی در برنامهریزیهای شهری و مدیریت بحران مورد توجه قرار میگیرد.
برای افزایش تابآوری در برابر سیل، ابتدا لازم است علل و عوامل مختلفی که منجر به بروز سیلابها میشود را شناسایی کنیم.
تعدادی از این عوامل عبارتند از:
برای افزایش تابآوری در برابر سیل، چندین اصل کلیدی وجود دارد: