توسعه تاب آوری بعد از طلاق چگونه است؟

توسعه تاب آوری بعد از طلاق چگونه است؟ در این مطلب به راهبردها و استراتژی های فردی توسعه و تقویت تاب آوری با تأکید بر دوره بعد از طلاق خواهیم پرداخت.

توسعه تاب آوری بعد از طلاق چگونه است؟

تاب آوری را می توان آموخت، تمرین کرد، توسعه داد و تقویت کرد

تاب آوری ظرفیت بهبودی سریع از افسردگی، مشکلات جدی سلامتی، طلاق، مرگ و سایر رویدادهای آسیب زا است. حتی پس از تراژدی‌های ویرانگر، افراد می‌توانند از دوران سخت خود بازگردند، زندگی خود را بازسازی کنند و قوی‌تر ظاهر شوند. با این حال، تاب آور بودن به این معنا نیست که زندگی را بدون تجربه پریشانی و درد پشت سر بگذارید.

واکنش نسبت به دشواری ها همراه با درد عاطفی، غم و اندوه و طیفی از احساسات دیگر و همچنین احساس عدم اطمینان امری عادی است. دکتر ران بریزیل خاطرنشان می‌کند: «تاب‌آوری به معنای اجتناب از احساسات نیست، بلکه مستلزم مقابله و مدیریت آن‌ها است». تاب آوری را می توان آموخت، تمرین کرد، توسعه داد و تقویت کرد. این چیزی است که به افراد قدرت عاطفی می دهد تا با آسیب ها، سختی ها و ناملایمات کنار بیایند.

سفر مداوم به سمت تاب آوری اغلب با کار کردن در پریشانی عاطفی و آزمایش ها و مصیبت های دردناک مشخص می شود. تحقیقات نشان می‌دهد که افرادی که تاب آوری بالایی دارند نیز از شبکه‌ای قوی از حمایت اجتماعی در اطراف خود برخوردارند.

توسعه تاب آوری بعد از طلاق چگونه است؟
توسعه تاب آوری بعد از طلاق چگونه است؟

مهمترین عوامل توسعه و تقویت تاب آوری

انجمن روانشناسی آمریکا چندین عامل را در ایجاد تاب آوری گزارش می دهد که عبارتند از:

همانطور که در بالا ذکر شد، عامل اصلی داشتن روابط حمایتی با اعضای خانواده است.

  • دوستان و همسالانی که عشق و اعتماد ایجاد می کنند، پرورش می دهند و تشویق و اطمینان می دهند.
  • توانایی مدیریت و کنترل احساسات قوی از جمله کنترل تکانه و تحمل ناامیدی.
  • عزت نفس مثبت و اعتماد به قوت ها و توانایی های فرد.
  • خود را تاب آور و تحت کنترل در نظر بگیرید.
  • به دنبال معنای مثبت در زندگی خود باشید.
  • ظرفیت ایجاد برنامه های واقع بینانه و برداشتن گام های مؤثر برای رسیدن به اهداف.
  • مهارت های ارتباط موثر، حل مسئله و مقابله.
  • باورهای فرهنگی، سنت ها و آداب و رسومی که به ما کمک می کنند تا با آن مقابله کنیم.
  • کمک گرفتن و تکیه بر دیگران.

استراتژی های فردی در مسیر تاب آوری

یک استراتژی شخصی در ایجاد تاب آوری ایجاد کنید. رویکردی را پیدا کنید که برای شما مناسب باشد. ملاحظات زیر ممکن است به شما در مسیر تاب آوری کمک کند.

خودتان را پرورش دهید: برای پرورش و مراقبت از خود وقت بگذارید. داشتن یک دیدگاه شاد و مثبت آسان تر است. انجام یک کار فیزیکی یک راه عالی برای غلبه بر خُلق و خوی ضعیف است. ذهن و بدن شما به هم متصل هستند، بنابراین به اندازه کافی بخوابید و چند تکنیک آرام سازی ساده را یاد بگیرید. مهمتر از همه، در فعالیت هایی شرکت کنید که از آنها لذت می برید و برایتان آرامش بخش است. خودمراقبتی به رفتارها، افکار و نگرش هایی اشاره دارد که از رفاه عاطفی و سلامت جسمانی شما حمایت می کند.

احساسات قوی را مدیریت کنید: به وضوح فکر کنید که بتوانید بدون رفتار تکانشی و فقط از روی احساسات پاسخ دهید. مدیریت احساسات قوی یک مهارت است. مواجهه با ناملایمات مستلزم تعادل بین تفکر و احساس است.

به مشکلات به عنوان احتمال نگاه کنید: کنجکاو باشید و دیدگاه خود و نحوه واکنش خود را به سختی ها تغییر دهید. شما نمی توانید این واقعیت را تغییر دهید که بدبختی اتفاق می افتد. اگر روزهای سختی را سپری می کنید، روزهای خوب را به خاطر بسپارید. خاطرات اغلب روحیه فعلی ما را منعکس و تقویت می کنند. از مهارت های تفکر انتقادی خلاق برای حل و یافتن راه حل های خلاقانه استفاده کنید. از دمیدن چیزهای نامتناسب خودداری کنید. بپذیرید که می توانید از چالش ها درس بگیرید. به زندگی خود در یک زمینه گسترده تر نگاه کنید و یک چشم انداز بلند مدت داشته باشید.

درک تغییر بخشی از زندگی است: بیاموزید که سطوح بالایی از عدم اطمینان و ابهام را تحمل کنید. دعای آرامش را به خاطر بسپار، “خدایا به من آرامشی عطا فرما تا بپذیرم چیزهایی را که نمی توانم تغییر دهم، شهامتی عطا کن تا چیزهایی را که می توانم تغییر دهم و حکمتی عطا کن تا تفاوت را بدانم.” این دعا می تواند به شما کمک کند روی شرایطی که می توانید تنظیم کنید تمرکز نمایید. پذیرش شرایطی که قابل تغییر نیستند می تواند به شما کمک کند بر روی شرایطی تمرکز کنید که می توانید تغییر دهید.

اهداف واضح و قابل دستیابی ایجاد کنید: تلاش برای رسیدن به اهداف می تواند به شما احساس هدفدار بودن بدهد و رسیدن به آنها اعتماد به نفس شما را افزایش می دهد. دانستن آنچه برای شما مهم است می تواند به شما کمک کند مطمئن شوید که می دانید کجا باید توجه خود را متمرکز کنید. اهداف واقع بینانه را توسعه دهید و آنها را به مراحل دست یافتنی تقسیم کنید. دستاوردهای کوچک، در عین ایجاد خوش بینی، شما را به جلو سوق می دهد. تا حد امکان دقیق باشید.

به روز خود فکر کنید: در پایان روز پنج تا ده دقیقه وقت بگذارید تا در نظر بگیرید که چه چیزی خوب بوده است و دفعه بعد چه کارهایی را متفاوت انجام خواهید داد. با خود ملایم باشید و سخنان جان دیوید هوگ را به خاطر بسپارید، “هیچ شکستی وجود ندارد فقط بازخورد.”

توسعه تاب آوری در مواجهه با چالش ها

توسعه تاب آوری در مواجهه با چالش ها

چگونه در مواجهه با چالش ها تاب آوری خود را توسعه دهید

توسعه تاب آوری در مواجهه با چالش ها: در این مطلب به چگونگی توسعه تاب آوری در شرایط مواجهه با نمایلات و مشکلات زندگی خواهیم پرداخت.

توسعه تاب آوری در مواجهه با چالش ها

جواد طلسچی یکتا؛ مددکار اجتماعی و مدرس کشوری تاب آوری

زندگی با مشکلات رقم می خورد؛ تاب آور بودن به این معنی نیست که خود را از شر آنها خلاص کنید، بلکه به این معنی است که رودررو با آنها مواجهه شوید.توسعه تاب آوری در مواجهه با چالش ها

تاب‌آوری ظرفیتی برای رویارویی، غلبه و حتی تقویت شدن با تجربیات دشوار است. این موضوع شامل این است که چالش‌هایی را که با آن‌ها روبرو هستید به‌عنوان راه‌هایی ارزشمند برای یادگیری و رشد در نظر بگیرید.

اما آیا تاب آوری چیزی است که شما با آن متولد شده اید یا می توان آن را در طول زمان توسعه داد؟

تحقیقات علوم اجتماعی در مورد تجربه کودکان و بزرگسالانِ بازماندگان تروما نشان می دهد که همه ما تعدادی ویژگی درونی و بیرونی داریم که می تواند ما را از تجربیات آسیب زا محافظت کند.

توسعه تاب آوری در مواجهه با چالش ها
توسعه تاب آوری در مواجهه با چالش ها

این عوامل حفاظتی را می توان از طریق انواع استراتژی های تاب آوری تقویت و توسعه داد. از این نظر تاب آوری یک ویژگی ثابت در یک فرد نیست، بلکه یک نتیجه قابل تغییر است. تاب آوری چیزی است که می توانید آن را بیاموزید.

راهبردهای تاب آوری شناسایی شده در تحقیق را می توان به پنج دسته اصلی تقسیم کرد: هدف، خود، ارتباطات، بدن و ذهن.

  • هدف به ارزش های شما و آنچه در زندگی برای شما اهمیت دارد، اشاره دارد. افراد تاب آور متوجه می شوند که چه چیزی برایشان مهم است و از علایق خود آگاه هستند و هر دوی این موارد را در زندگی روزمره خود وارد می کنند.
  • خود به عنوان یک مقوله، اعتماد به نفس، عزت نفس و شفقت به خود را در بر می گیرد. نقاط قوت شما در اینجا کلیدی است. افراد تاب‌آور از نقاط قوت خود استفاده می‌کنند و راه‌هایی برای همسو کردنِ آن‌ها با ارزش‌ها و علایق خود پیدا می‌کنند. آنها همچنین به خودگویی مثبت می پردازند و با همان مهربانی و مراقبتی که به عزیزانشان نشان می دهند با خود رفتار می کنند.توسعه تاب آوری در مواجهه با چالش ها
  • ارتباطات پیوندهایی هستند که شما هم در روابط شخصی و هم در گروه های اجتماعی خود تجربه می کنید. ایجاد پیوندهای قوی و ایجاد حس تعلق هر دو برای تاب آوری شما بسیار مهم هستند. افراد تاب آور دائماً در حال یافتن راه هایی برای بهبود و تقویت ارتباطات خود هستند.
  • بدن نشان دهنده جنبه های فیزیکیِ بیشترِ تاب آوری و رفاه است، به عنوان مثال. خواب، ورزش و رژیم غذایی افراد تاب آور عادت های سالمی را در این زمینه ها ایجاد می کنند. استرس و تروما می تواند بر روی بدن و همچنین ذهن شما فشار وارد کند، بنابراین ایجاد تاب آوری فیزیکی بخش مهمی از تواناییِ مقابله با موقعیت های دشوار است.
  • ذهن حول یافتن جایگزین های سازنده برای تفکر منفی یا تحریف شده متمرکز است. افراد تاب آور می‌دانند که مثبت‌اندیشی صِرف همیشه مفید نیست، و درعوض دنیا را از دریچه‌ای متعادل و در عین حال خوش بینانه می‌بینند. آنها همچنین قدردان چیزهای خوب زندگی خود هستند و به طور منظم شکرگزاری را تمرین می کنند.