خبرنگاران و تاب آوری
خبرنگاران و تاب آوری
روزنامه نگاران چگونه سلامت روان خود را مدیریت می کنند
خبرنگاران و تاب آوری: در میان همه‌گیری جهانی، آشوب نژادی، و اتاق‌های خبری تخریب شده، روزنامه‌نگاران در حال یادگیری نحوه مقابله با آن هستند تا بتوانند به گزارش‌دهی ادامه دهند.
فهرست عناوین [پنهان]
خبرنگاران و تاب آوری
روزنامه نگاران چگونه سلامت روان خود را مدیریت می کنند
در میان همه‌گیری جهانی، آشوب نژادی، و اتاق‌های خبری خنثی شده، روزنامه‌نگاران در حال یادگیری نحوه مقابله با آن هستند تا بتوانند به گزارش‌دهی ادامه دهند.
دوستان و همکاران بلافاصله پس از اینکه جهان شاهد قتل جورج فلوید در ویدئو بود، شروع به تماس با سارا گلاور کردند. روزنامه نگاران سیاه پوست آسیب می دیدند، نیاز به همدلی و راه حل داشتند و سعی می کردند بفهمند چگونه احساسات شخصی و نقش های حرفه ای خود را هدایت کنند.
گلاور، مدیر استراتژی شبکه‌های اجتماعی NBC و رئیس سابق انجمن ملی روزنامه‌نگاران سیاه پوست، می‌گوید: «یک روز صبح از خواب بیدار شدم و فکر کردم: «این افراد در مضیقه هستند، چگونه می‌توانم به آنها کمک کنم؟»
روزنامه‌نگاری و رسانه سلامت روان
در عرض چهار روز، او با کمک کاری کوبهام، معاون ارشد کمک هزینه‌های
روزالین کارتر برای روزنامه‌نگاری و رسانه سلامت روان، یک آزمون سلامتی
آنلاین دو ساعته ترتیب داد و آنرا عمومی کرد. چهل و هشت ساعت قبل از رویداد
بعدازظهر یکشنبه، گلاور یک بروشور آنلاین منتشر کرد، که انتظار داشت شاید
۱۰ نفر در چنین اطلاعیه کوتاهی علاقه مند شوند. در عوض، ۱۰۷ نفر ثبت نام
کردند و ۴۵ نفر در کل جلسه که توسط گروه فیس بوک Diverse Social Media
Editors & Digital Journalists نیز میزبانی شد، شرکت کردند. گلاور
می‌گوید: «این واقعاً نشان‌دهنده این واقعیت است که همه به پردازش این
رویدادها، چه به‌عنوان فردی و چه به‌عنوان روزنامه‌نگار، نیاز دارند.» خبرنگاران و تاب آوری
سه متخصص بهداشت روان – یک روانپزشک، یک مددکار اجتماعی بالینی و یک محقق شادی – پیشنهادهای خودمراقبتی و پیام های مثبتی در مورد ارزش خود ارائه کردند: با خود ملایم باشید، قدردانی را تمرین کنید، برای دوستی ها ارزش قائل شوید. اگر می‌توان این توصیه را در یک جمله خلاصه کرد، این درخواست سارا وینسون روانپزشک آتلانتا بود: «به خود اجازه دهید انسان باشید». استراتژی‌ها می‌توانند از دور شدن از یک داستان بزرگ تا شارژ مجدد برای یک روز تا صرفاً قول دادن به اینکه تلفن همراه و لپ‌تاپ خود را در اتاقی دیگر وقتی به رختخواب می‌روید، رها کنید.
در صنعتی که تحت فشار و کم کار است، و از هر دو طرف جناح های سیاسی مورد سرزنش قرار گرفته است، اخلاق روزنامه نگاری که مشتاقانه به سوی پوشش خبریِ آشفتگی و خطر پیش می رود، با فرسودگی شغلی و تروما مواجه شده است.
اَنگ پذیرشِ چالش سلامت روان
اَنگ پذیرشِ چالش سلامت روان در میان افرادی که به کار خود به عنوان یک فراخوان نگاه می کنند، عمیق است. آنها بیشتر به خاطر فراموش کردن مشکلات در نوار بعد از کار شناخته می شوند تا در مطب درمانگر.
اما نسل جدیدی از روزنامه نگاران ممکن است به دنبال تغییر باشند. نظرسنجی دانشگاه آمریکایی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که هزاره‌ها نسبت به نسل‌های قبلی مشکلات سلامت روانی بیشتری را گزارش می‌کنند و همچنین تمایل بیشتری برای صحبت در مورد مبارزات خود نشان می‌دهند. علاوه بر این، تلاقی رویدادهای آسیب زا، از جمله بیماری همه گیر، فروپاشی مالی صنعت خبر در میان تعطیلی اقتصادی، و آبشار خشونت پلیس به این احساس کمک کرده است که مراقبت از سلامت روان به اندازه مراقبت سلامت جسمی ضروری است.
تحقیقات در مورد آسیب های روانی در روزنامه نگاری
تحقیقات در مورد آسیب های روانی در روزنامه نگاری حدود ۲۰ سال پیش خود را نشان داد. به طور سنتی بر استرس پس از سانحه خبرنگاران و عکاسان خط مقدم که در نقاط داغ جهانی و مناطق جنگی کار کرده‌اند، و علائم روانی که پس از تجربه وحشت، ترس یا خشونت شدید ایجاد می‌شود، متمرکز بوده است. اما رویدادهای عمیقاً آزاردهنده بسیار نزدیک به خانه، آگاهی و فوریت را در مورد آنچه که یک چالش سلامت روان برای روزنامه نگاران است افزایش داده است.
بروس شاپیرو، مدیر اجرایی مرکز دارت برای روزنامه‌نگاری و تروما دانشگاه کلمبیا، یک مرکز مرجع برای روزنامه‌نگارانی که آسیب‌های روانی را گزارش و تجربه می‌کنند، می‌گوید: «ما واقعاً سه بحران مرتبط با سلامت روان را همزمان داریم.»
روزنامه‌نگارانی که با پوشش خبری بی‌وقفه یک بیماری همه‌گیر جهانی که ممکن است شخصاً آنها را تحت تأثیر قرار دهد، اکنون با استرس مضاعفی از پوشش تظاهراتی مواجه هستند که در آن خبرنگاران و عکاسان به دلیل انجام وظایف خود مورد تعرض و دستگیری قرار گرفته‌اند.
برای روزنامه‌نگاران سیاه‌پوست، این عوامل استرس‌زا با رویداد تسریع‌کننده تظاهرات بزرگ‌تر می‌شوند – مردی سیاه‌پوست به نام فلوید که در ویدئو به دست یک افسر پلیس سفیدپوست مینیاپولیس که اکنون متهم به قتل است می‌میرد.
بر اساس نظرسنجی نبض خانوار ۲۰۲۰ اداره سرشماری، میزان اضطراب و افسردگی در میان سیاهپوستان آمریکایی در هفته پس از قتل فلوید از ۳۶ درصد به ۴۱ درصد افزایش یافت. مرگ فلوید همچنین منجر به بررسی مجدد دیگر قتل‌های سیاهپوستان شد، از جمله احمد آربری، که در جنوب جورجیا هنگام دویدن با شلیک گلوله کشته شد، و برونا تیلور، که در حالی که در رختخواب در آپارتمان خود بود، در لوئیزویل توسط پلیس کشته شد.
خطوط گسل نژادی جامعه در اتاق های خبر
این رویدادها خطوط گسل نژادی جامعه از جمله در اتاق های خبر را آشکار کرده است. روزنامه نگاران رنگین پوست علناً نژادپرستی را در محل کار خود فریاد زدند و تصمیمات جنجالی سرمقاله منجر به استعفا و آشفتگی در سطوح بالا در نیویورک تایمز، فیلادلفیا اینکوایرر و پیتسبورگ پست گازت شد.
مارتین جی. رینولدز، مدیر اجرایی مؤسسه آموزش روزنامه نگاری مینارد، می گوید که اتاق های خبریِ عمدتاً سفیدپوست می توانند مانند یک محیط کاری خصمانه برای روزنامه نگاران سیاه پوست و دیگر روزنامه نگاران رنگین پوست باشند و می توانند به سلامت روان آنها آسیب بزنند.