تاب آوری چه چیزهایی نیست
تاب آوری چه چیزهایی نیست
بخش کوتاهی از سخنرانی دکتر جواد طلسچی یکتا «بنیانگذار رسانه تاب آوری ایران» در جمع اساتید برگزیده دانشگاه آزاد اسلامی استان گیلان
تاب آوری چه چیزهایی نیست
تاب آوری چه چیزهایی نیست: قبل از اینکه به چگونگی پرورش تاب آوری بپردازیم، من می خواهم مدتی را صرف برخی از باورهای نادرست در مورد تاب آوری کنم. اینها چیزهایی هستند که اگر می‌خواهیم در سازگاری با تغییر موفق باشیم، باید از آنها بیاموزیم.
تاب آوری یک ویژگی یا منبع نیست، بلکه یک مهارت است.
بسیاری از مردم این اشتباه را مرتکب می شوند که تاب آوری را نوعی ویژگی ذاتی می دانند. مواردی که به ارث می برید، همچون رنگ چشم، کک و مک یا قد. در حالی که ممکن است برخی از جنبه‌های تاب آوری به ارث رسیده باشند (همچون خوش‌بینی ذاتی، سطح انرژی کلی و …)، ذهنیت عمدی و رفتار فعالانه شما نسبت به تغییر اهمیت بیشتری دارد.
تاب آوری، منبعی مانند پس‌انداز در حساب بانکی شما نیست
همچنین تاب آوری، منبعی مانند پس‌انداز در حساب بانکی شما نیست، جایی که بتوانید اعتبارات تاب آوری را ذخیره کنید و سپس در صورت نیاز آن را خرج کنید. در عوض، تاب آوری را به عنوان یک مهارت در نظر بگیرید. به طور خاص، مجموعه‌ای از مهارت‌هایی که می‌توانید یاد بگیرید، تمرین کنید و بهبود ببخشید. من هرگز به خوبی استف کوری در شوت سه امتیازی نخواهم بود، اما با تمرین، مطمئنم که می توانم خیلی بهتر از الانم شوم. در مورد تاب آوری نیز اینگونه است.
تاب آوری به معنای متکی بودن به خود نیست، بلکه به معنای قابل تکیه کردن و قابل اعتماد بودن برای دیگران است.
دومین افسانه ای که می خواهم آن را رد کنم، همین ایده اتکا به خود است. که افراد تاب آور همه این کارها را خودشان انجام می دهند. آنها مستقل هستند، به هیچ کس دیگری نیاز ندارند. این موضوع نمی تواند دور از واقعیت باشد. هر سازمان، هر فرد، هر جامعه‌ای که تاب‌آور است، جایی است که مردم در آن گرد هم می‌آیند، جایی که حمایت خارجی وجود دارد، جایی که سهم مشترکی برای آینده‌ای مشترک وجود دارد.
ما باید این ایده را کنار بگذاریم که اگر کسی واقعاً سرسخت بود، می‌توانست آن را به تنهایی انجام دهد – این درست نیست و هرگز هم نبوده است. این کار را به تنهایی انجام نده. سعی نکنید مرد سرسختی باشید.
تاب آوری فقط به این معنی نیست که آن را (همچون آب نبات) بمکید و از بین ببرید! بلکه مستلزم ایجاد روابط، دادن و گرفتن، کمک به خیر بزرگتر و درخواست کمک است.
رویای زندگی در خارج از کره زمین، به تنهایی از دیگران، افسانه ای ایده آل است که ریشه در گسترش درنده خویی مردمان این جهان دارد. رها کردنِ آن کار آسانی نیست، اما برای ذهنیتی که برای کمک و همکاری متقابل ارزش قائل است، باید آن را از بین برد!
تاب آوری فقط فکر کردن و برنامه‌ریزی از قبل نیست، بلکه نیاز به انعطاف پذیری و احساس عدم اطمینان دارد.
پایداری به عنوان مؤلفه تاب‌آوری و بالعکس
پایداری به عنوان مؤلفه تاب‌آوری و بالعکس
تاب آوری و پایداری: شباهت ها و تفاوت ها در برنامه های مدیریت زیست محیطی
تاب آوری و پایداری: استراتژی‌های اجرایی موجود در ادبیات را می‌توان با استفاده از سه چارچوب تعمیم‌یافته که اهداف پایداری و تاب‌آوری را در بر می‌گیرد، دسته‌بندی کرد: (۱) تاب‌آوری به عنوان مؤلفه پایداری، (۲) پایداری به عنوان مؤلفه تاب‌آوری، و (۳) تاب‌آوری.
فهرست عناوین مطلب [پنهان]
تاب آوری و پایداری
تاب آوری و پایداری: شباهت ها و تفاوت ها در برنامه های مدیریت زیست محیطی
Resilience and sustainability
در سال‌های اخیر استفاده‌های متفاوتی از واژه‌های پایداری و تاب‌آوری وجود داشته است، به طوری که برخی پایداری و تاب‌آوری را به عنوان یک مفهوم و برخی دیگر ادعا می‌کنند که آنها کاملاً متفاوت و نامرتبط هستند.
برای بررسی شباهت‌ها، تفاوت‌ها و چارچوب‌های مدیریت فعلی برای افزایش پایداری و تاب‌آوری، یک مرور ادبیات انجام شد که بر استفاده یکپارچه از پایداری و تاب‌آوری در زمینه مدیریت زیست‌محیطی متمرکز بود.
پایداری از طریق خط پایین سه گانه ملاحظات سیستم زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی تعریف شد. تاب آوری به عنوان توانایی یک سیستم برای آماده شدن برای تهدیدها، جذب اثرات، بهبود و سازگاری پس از استرس مداوم یا یک رویداد مخرب در نظر گرفته شد.
سه چارچوب مدیریت تعمیم‌یافته برای سازمان‌دهی پایداری و تاب‌آوری بر ادبیات تسلط یافتند: (۱) تاب‌آوری به عنوان مؤلفه پایداری، (۲) پایداری به عنوان مؤلفه تاب‌آوری، و (۳) تاب آوری و پایداری به عنوان اهداف جداگانه.
مشخص شد که پیاده‌سازی این چارچوب‌ها دارای اهداف مشترکی برای ارائه منافع به مردم و محیط زیست در شرایط عملیاتی عادی و شدید، با بهترین نمونه‌ها بر اساس شباهت‌ها و به حداقل رساندن تضاد بین تاب آوری و پایداری است.
مفهوم تاب آوری در منابع مختلف
مفهوم تاب آوری در منابع مختلف
تاب آوری در منابع مختلف (همراه با متن اصلی)
مفهوم تاب آوری در منابع مختلف: تاب آوری به توانایی ذهنی و عاطفی ما برای واکنش نشان دادن و بهبودی پس از ناملایمات، دشواری ها یا بحران ها و شادی و موفقیت بعد از آن اشاره دارد. ما را قادر می سازد تا با تغییرات یا استرس سازگار شویم و به جلو برویم.
مفهوم تاب آوری در منابع مختلف
تاب آوری روان انسان، قدرت روانی فرد است [mfn] De Terte, I., & Stephens, C. (2014). تاب آوری روانی کارگران در مشاغل پرخطر. استرس و سلامت، ۳۰(۵)، ۳۵۳-۳۵۵. https://doi.org/10.1002/smi.2627 [/mfn] برای کنار آمدن با تجربیات نامطلوب زندگی، به آسانی از آن خلاص شوید و بلافاصله به وضعیت معمول خود بازگردید.
این توانایی ما برای پذیرش و غلبه بر تغییرات عمده زندگی است و همچنان مانند قبل از چالش ها عمل می کند. که به عنوان سرسختی روانی در نظر گرفته می شود، ما را قادر می سازد قبل از اینکه به حالت روانی متفاوتی برویم و به نقطه اوج برسیم، درک کنیم که چقدر سختی را می توانیم تحمل کنیم.
تاب آوری بسیار شایع است و در ۱/۶۵ درصد افراد طبق یک مطالعه مشاهده شده است [mfn] Bonanno, G. A., Galea, S., Bucciarelli, A., & Vlahov, D. (2006). تاب آوری روانی پس از فاجعه: شهر نیویورک پس از حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر. علم روانشناسی، ۱۷(۳)، ۱۸۱-۱۸۶. https://doi.org/10.1111/j.1467-9280.2006.01682.x [/mfn]. علاوه بر این، اعتقاد بر این است که “تغییر پذیر” است و می تواند اثرات درمانی داشته باشد.
طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ [mfn] Shrivastava, A., & Desousa, A. (2016). تاب آوری: یک سازه روانی برای اختلالات روانپزشکی. مجله روانپزشکی هند، ۵۸ (۱)، ۳۸-۴۳. https://doi.org/10.4103/0019-5545.174365 [/mfn]، این توانایی ما برای انطباق موفقیت آمیز و سریع با تجربیات استرس زا و آسیب زا است [mfn] نوریس، اف. ۲۰۰۹).
به دنبال تاب آوری: درک مسیرهای طولی پاسخ به استرس. علوم اجتماعی و پزشکی (۱۹۸۲)، ۶۸ (۱۲)، ۲۱۹۰-۲۱۹۸. https://doi.org/10.1016/j.socscimed.2009.03.043 [/mfn] “در حالی که به حالت اولیه باز نمی گردد.” این مطالعه می‌افزاید که «تاب‌آوری به‌عنوان یک فرآیند در حال تکامل توصیف می‌شود که تحت تأثیر عوامل مختلف بیولوژیکی، اجتماعی و محیطی قرار دارد».
علاوه بر این، افزایش آن (تاب آوری) می تواند به فرصت های بهتر و جدیدی برای «درمان و پیشگیری از انواع اختلالات روانی» منجر شود.
اگرچه در اکثر انسان ها به عنوان یک ویژگی مطلوب در نظر گرفته می شود، اما لزوماً مانند حالت های روانی [mfn] Hicks, B. M., & Patrick, C. J. (2006) چنین نیست.
روان‌پریشی و احساسات منفی: تجزیه و تحلیل اثرات سرکوب‌کننده روابط متمایز با پریشانی عاطفی، ترس، و خشم-خصومت را نشان می‌دهد. مجله روانشناسی غیرطبیعی، ۱۱۵ (۲)، ۲۷۶-۲۸۷. https://doi.org/10.1037/0021-843X.115.2.276 [/mfn] نیز تمایل دارد که ما را تاب آور کند.
تاب آوری ممکن است منجر به فرآیندهای آسیب شناختی روانی برای اختلالات روانی شود.
تاب آوری دانش آموزان در کلاس درس
تاب آوری دانش آموزان در کلاس درس
حمایت و الگوسازی بخشی از راهی است که بزرگسالانِ کاریزماتیک می توانند به رشد و یادگیری دانش آموزان کمک کنند
Resilience in the Classroom
- حمایت از تاب آوری دانش آموزان در کلاس درس
- تفاوت چیست؟
- کاریزما و شایستگی
- یک حس کنترل
- تاب آوری دانش آموزان
فهرست عناوین [پنهان]
- ۱ حمایت از تاب آوری دانش آموزان در کلاس درس
- ۲ تفاوت چیست؟
- ۳ کاریزما و شایستگی
- ۴ جزایر شایستگی چیست؟
- ۵ یک حس کنترل
- ۶ تاب آوری دانش آموزان
- ۶.۰.۱ حمایت از تاب آوری دانش آموزان
حمایت از تاب آوری دانش آموزان در کلاس درس
Supporting Student Resilience in the Classroom
حمایت از تاب آوری دانش آموزان در کلاس درس: تماشای کلاسی از دانش آموزان که در حال کار هستند، جذاب است. دانش‌آموزانی هستند که مشغول هستند، روی کار تمرکز می‌کنند و به پیش می‌روند. آنها هر بار کار را به موقع انجام می دهند. دانش آموزان دیگری هستند که شروع به کار می کنند اما حواسشان پرت می شود.
آنها به طور خلاصه کار می کنند، اما به محض اینکه کار دشوار یا چالش برانگیز می شود، منصرف می شوند. آنها به دنبال کمک هستند، یا حتی از تلاش خودداری می کنند.
تفاوت چیست؟
مسئله داشتن ذهنیت تاب آور است. در کتاب قدرت تاب آوری، دکتر. رابرت بروکس و سم گلدشتاین توضیح می دهند:
برای معلمان و والدین، خبر خوب این است که می توان طرز فکر را تغییر داد.
کاریزما و شایستگی
هر کسی که پدر و مادر یک کودک کوچک بوده است، سخنان خود را شنیده است که توسط کودک تکرار می شود، اعمال خود را از طریق حرکات کودک تکرار می کند. هر چقدر هم که این مکاشفه ترسناک باشد، قدرت الگوسازی در یادگیری را نشان می دهد.
کودکان برای راهنمایی به بزرگسالانِ اطراف خود نگاه می کنند و خوب یا بد، آن رفتارهای بزرگسالان را به عنوان معیار می پذیرند و گفتار و کردار خود را بر اساس آن الگوهای بزرگسالان الگو می کنند.
بروکس و گلدشتاین از این مُدل ها به عنوان بزرگسالانِ کاریزماتیک یاد می کنند. این افراد می توانند معلمان، مدیران، مربیان، والدین، خواهر و برادر بزرگتر یا دوستان باشند، اما نکته مهم این است که دانش آموز با بزرگسالانِ کاریزماتیک ارتباط معناداری برقرار می کند.
وقتی این اتفاق می‌افتد، برای دانش‌آموز سؤالی پیش می‌آید منبعی دارد. هنگامی که کار دشوار می شود یا زندگی با چالش هایی روبرو می شود، او از پشتیبانی برخوردار است.
جزایر شایستگی چیست؟
حمایت و الگوسازی بخشی از راهی است که بزرگسالانِ کاریزماتیک می توانند به رشد و یادگیری دانش آموزان کمک کنند. راه دیگر از طریق چیزی است که بروکس و گلدشتاین جزایر شایستگی می نامند. اغلب دانش آموزان به این دلیل موفق نمی شوند که متوجه نشده اند چه کاری می توانند به خوبی انجام دهند.
آنها همه فعالیت‌ها را با هم گروه‌بندی می‌کنند و نمی‌دانند که چگونه فعالیت‌ها در یک حوزه موضوعی ممکن است با فعالیت‌های یک حوزه دیگر متفاوت باشد. اگر یک بزرگسال کاریزماتیک بتواند به دانش آموز کمک کند جزیره ای از شایستگی را در زندگی خود ببیند و موفقیت موجود در آن را تشخیص دهد، آن حس موفقیت می تواند به سایر زمینه های زندگی منتقل شود و منجر به موفقیت بیشتر و احساس قوی تر شود.
تاب آوری حتی اگر جزایر شایستگی برای یک ناظر بزرگسال بسیار واضح به نظر می رسد، دانش آموز ممکن است اصلا نتواند آنها را ببیند. آگاهی از آن جزایر شایستگی اولین قدم در پذیرش آنها و ایجاد تاب آوری در پروژه های آینده است.
حمایت از تاب آوری دانش آموزان در کلاس درس
عوامل روانی- اجتماعی تاب آوری کدامند؟
عوامل روانی- اجتماعی تاب آوری کدامند؟
عوامل روانی- اجتماعی تاب آوری شامل مولفه های شناختی، رفتاری و وجودی هستند
عوامل روانی اجتماعی تاب آوری: در این مقاله، مجموعه‌ای از عوامل شامل عناصر شناختی، رفتاری و وجودی را مورد بحث قرار می‌دهیم که به عنوان کمک به تاب‌آوری در پاسخ به استرس یا تروما شناسایی شده‌اند.
فهرست عناوین این مطلب [پنهان]
عوامل روانی اجتماعی تاب آوری
عوامل روانی- اجتماعی تاب آوری شامل مولفه های شناختی، رفتاری و وجودیچکیده: طیف وسیعی از پاسخ های بالقوه به استرس و ضربه وجود دارد. در حالی که، در یک حالت شدیدتر، برخی با ایجاد اختلالات روانپزشکی (مانند اختلال استرس پس از سانحه، PTSD) به استرس و ضربه پاسخ می‌دهند، در سوی دیگر آنهایی هستند که تاب‌آوری نشان می‌دهند. تاب آوری به طور کلی به عنوان ویژگی های سازگاری یک فرد برای کنار آمدن با ناملایمات و بهبودی پس از آن تعریف می شود.
هدف: درک عواملی که تاب آوری را ارتقا می دهند ضروری است و می توان از طریق مصاحبه و یادگیری از افراد به ویژه تاب آور و همچنین تحقیقات تجربی به دست آورد. در این مقاله، مجموعه‌ای از عوامل شامل عناصر شناختی، رفتاری و وجودی را مورد بحث قرار می‌دهیم که به عنوان کمک به تاب‌آوری در پاسخ به استرس یا تروما شناسایی شده‌اند.
نتایج: عوامل روانی اجتماعی مرتبط با تاب‌آوری عبارتند از خوش‌بینی، تاب آوری شناختی، مهارت‌های مقابله فعال، حفظ یک شبکه اجتماعی حمایت‌کننده، توجه به رفاه جسمانی و پذیرش یک قطب‌نمای اخلاقی شخصی.
نتیجه گیری: این عوامل را می توان حتی قبل از قرار گرفتن در معرض رویدادهای آسیب زا پرورش داد، یا می توان آنها را در مداخلات برای افرادی که پس از مواجهه با تروما بهبود می یابند، مورد هدف قرار داد.
مداخلات موجود در حال حاضر برای PTSD را می توان برای رسیدگی بیشتر به این عوامل روانی اجتماعی در تلاش برای ارتقای تاب آوری گسترش داد.
مؤلفه‌های شناختی، رفتاری و وجودی عوامل روانی- اجتماعی که تاب‌آوری فردی را ارتقا می‌دهند نیز می‌توانند از تلاش‌ها برای ارتقای تاب‌آوری در برابر بلایا در سطح جامعه خبر دهند.
تروما اشکال مختلفی دارد و واکنش افراد متفاوت است
طیف وسیعی از پاسخ های بالقوه به استرس و ضربه وجود دارد. از یک طرف، مطالعات تحقیقاتی گذشته نگر، ارتباط قوی بین وجود اختلالات روانپزشکی و سابقه مواجهه با تروما را نشان داده اند، که شدیدترین و مختل کننده ترین تظاهرات آن اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، اختلالات افسردگی و اختلالات مصرف مواد است. از سوی دیگر، قابل ذکر است که در بیشتر موارد، مواجهه با تروما منجر به اختلالات روانپزشکی نمی شود.
به عنوان مثال، یک مطالعه با کیفیت بالا بر اساس یک نمونه بزرگ جامعه نشان داد که خطر ابتلا به PTSD پس از یک رویداد آسیب زا تقریباً 9٪ است (برسلاو و همکاران، Citation1998).
علاوه بر این، برخی توانایی قابل توجهی برای تحمل و بهبودی از استرس، شکنجه، تروما، و فاجعه غیر قابل درک از خود نشان داده‌اند.
تاب آوری، به عنوان یک ساختار روانی اجتماعی، عموماً به عنوان ویژگی های انطباقی یک فرد برای مقابله و بهبودی (و حتی گاهی اوقات پس از آن) ناملایمات توصیف می شود.
با در نظر گرفتن طیف وسیعی از تجربیات استرس زا و آسیب زا که انسان می تواند با آن ها مواجه شود، و طیف وسیعی از پاسخ های بالقوه، عواملی که در تاب آوری در مقایسه با اختلالات روانپزشکی نقش دارند، حوزه مهمی برای بررسی است.
درک این عوامل می‌تواند به ارتقای تاب‌آوری در افراد حتی قبل از مواجهه با تروما کمک کند، می‌تواند راهبردهای مداخله روانی-اجتماعی برای درمان بازماندگان تروما را ارائه دهد و می‌تواند به توسعه جوامع تاب‌آور کمک کند.
شواهد حکایتی از مصاحبه با افراد تاب آور، و شواهد تحقیقاتی از مطالعات مربوط به تروما و بازماندگان بلایا، نشان می دهد که مجموعه ای از عوامل روانی اجتماعی به تاب آوری پس از مواجهه با تروما کمک می کند.
به نظر می رسد که این عوامل روانی- اجتماعی شامل مؤلفه های شناختی، رفتاری و وجودی هستند (برای توصیف عوامل و مؤلفه های آنها مراجعه کنید).
در این زمینه، مؤلفه‌های شناختی به الگوهای تفکر یا باورهای اصلی افراد، مؤلفه‌های رفتاری به الگوهای کنش و مؤلفه‌های وجودی مربوط به احساس فرد از وجود، هدف یا معنای خود در جهان است.
این مفهوم‌سازی سه‌جانبه توسط تحلیل عاملی آیتم‌ها بر روی ابزاری که به طور گسترده برای ارزیابی تاب‌آوری استفاده می‌شود پشتیبانی می‌شود:
مقیاس تاب‌آوری کانر- دیویدسون (کانر و دیویدسون، Citation2003).
عوامل روانی- اجتماعی شامل مولفه های شناختی، رفتاری و وجودی
این تحلیل عاملی پنج عامل را به دست آورد که نویسندگان آنها را اینگونه تفسیر کردند:
(۱) احساس شایستگی و سرسختی شخصی.
(۲) تحمل عواطف منفی و پذیرش اثرات تقویت کننده استرس.
(۳) پذیرش تغییر و ایجاد روابط امن.
(۴) احساس کنترل؛ و
(5) تأثیرات معنوی (Connor & Davidson, Citation2003).
عوامل ۱، ۲ و ۴ شامل مولفه های شناختی است: الگوهای تفکر و باورهای اصلی که هنگام مواجهه با موقعیت های استرس زا یا آسیب زا، فرد را به این باور می رساند که می توانند تحمل کنند و زنده بمانند.
عوامل ۱ و ۳ شامل مولفه‌های رفتاری هستند: فعال بودن و درگیر بودن در واکنش به استرس یا موقعیت‌های آسیب‌زا، و ایجاد فعالانه روابط و شبکه‌های حمایت اجتماعی که منابع ارزشمندی را در هنگام رویارویی و بهبودی از این موقعیت‌ها فعال می‌کند.
عامل ۵، تأثیرات معنوی، نشان دهنده یک عامل وجودی است.
ادبیات همچنین عوامل عصبی- بیولوژیکی را شناسایی کرده است که به نظر می‌رسد بر تاب‌آوری تأثیر می‌گذارند، از جمله عوامل ژنتیکی، سیستم‌های عصبی شیمیایی درگیر در پاسخ استرس و عملکرد شبکه‌های عصبی خاص (Charney, Citation2004; Feder, Nestler, & Charney, Citation2009).
از حوصله این مقاله خارج است. در اینجا ما یک بحث متمرکز در مورد برخی از عوامل روانی- اجتماعی که نشان داده شده است که به تاب آوری کمک می کنند ارائه می دهیم، و بعداً توصیه هایی را برای پرورش این عوامل، پیامدهای درمان فردی پس از قرار گرفتن در معرض تروما، و پیامدهایی برای توسعه جوامع تاب آور مورد بحث قرار می دهیم.