فهرست عناوین [پنهان]
امنیت سایبری و تاب آوری سایبری یکسان نیستند. البته آنها به هم مرتبط هستند، اما در جایی که امنیت سایبری به توانایی سازمان برای محافظت از خود و اطلاعاتش با بهکارگیریِ اصول اولیه امروز اشاره دارد، تاب آوری سایبری چشماندازی متمرکز بر آینده دارد.
آن دسته از سازمانهایی که بر تاب آوری سایبری تمرکز میکنند، فعالانه به دنبال پیشبینی این موضوع هستند که تهدیدها از کجا میآیند، تأثیر حملات را در زمان وقوع به حداقل میرسانند، و به سرعت یاد میگیرند که سازگار شوند، بنابراین از خود در برابر تهدیدات آینده محافظت میکنند. اما شاید مهمتر از همه، آنها نقش حیاتیِ افراد و ایجاد یک ذهنیت تاب آور سایبری را در سراسر سازمان تشخیص میدهند.
این موضوع تضمین میکند که تاب آوری نه تنها برای سیستمهای حیاتی کسبوکار، بلکه برای رهبران، تیمها و عملیات روزانه یکپارچه است. در اصل آنها تاب آوری سایبری را در فرهنگ سازمانی گنجانده اند.
مفهوم فرهنگ تابآوری سایبری به حالت بلوغ اشاره دارد که در آن همکاران در همه سطوح نقش شخصیِ خود را در حفظ امنیت سازمان درک میکنند و تلاشی آگاهانه برای رفتار فعالانه به روشهایی انجام میدهند که از سازمان در برابر حمله سایبری محافظت میکنند. این موضوع در مورد نگرش ها، دانش، مفروضات، هنجارها و ارزش های نیروی کار یک سازمان با توجه به امنیت سایبری است، و اینها تحت تأثیر شبکه پیچیده ای از عوامل هستند که ترکیب می شوند تا فرهنگ و رفتارهایی را که می خواهید ببینید، تشویق می کنند.
چالش هایی که ما اغلب در حمایت از مخاطبین خود برای ایجاد فرهنگ تاب آوری سایبری مشاهده می کنیم عبارتند از:
تغییر فرهنگ دشوار است و میتواند دشوار و زمانبر باشد. بنابراین، برای رهبران میتواند بسیار وسوسهانگیز باشد که این کار را برای چیزی که به نظر میرسد بردهای بسیار سریعتری ارائه میدهد، از اولویت خارج کنند. این موضوع معمولاً معادل راهحلهای فنی یا بهبود فرآیند است، اما، حتی در این صورت، اگر انسانها را در سمت دریافتکننده در نظر نگیرید، بعید است که این «بهبودها» بهطور کامل جاسازی شوند.