تاب آوری کودکان بومی
تاب آوری کودکان بومی
تاب آوری کودکان بومی: هر کودکی سزاوار فرصتهایی جهت رشد سالم، یادگیری و امنیت است. با این حال، در سراسر جهان میلیون‌ها کودک به دلیل اینکه چه کسی هستند یا در کجا به دنیا آمده‌اند، رها می‌شوند. اغلب این کودکان بومی هستند.
ما در سخت ترین مکان های دنیا در کنار کودکان ایستاده ایم.
در ۹۰ کشور در سراسر جهان حدود ۳۷۰ میلیون نفر بومی وجود دارد. در بسیاری از این کشورها، مردمان بومی به طور سیستماتیک از حقوق خود در ابعاد گوناگون زبان، فرهنگ، معنویت و قلمرو بومی محروم شده اند. بسیاری از مردم بومی، استعمار، سلب مالکیت زمین و همسان سازی هدفمند زنان و کودکان را تجربه کرده اند.
بسیاری از کشورها نیز سیاست‌های جذب اجباری را اعمال کردند که شامل حذف بی‌رحمانه و خشونت‌آمیز کودکان از خانواده‌ها و جوامع بود. سپس این کودکان مجبور شدند به مدارسی بروند که به طور خاص برای از بین بردن فرهنگ، زبان و جهان بینی بومیِ آنها طراحی شده بود. علیرغم توقف این اقدامات، بدیهی است که آسیب های رونی اجتماعی چنین اقداماتی باقی می ماند.
تاب آوری کودکان بومی Resilience of Indigenous children
امروزه روابط معنوی و اقتصادی بین مردم بومی و سرزمین های سنتی آنها در بسیاری از موارد قطع شده و همین موضوع به فقر و رنج سیستماتیک آنها منجر شده است. بومیان در حال حاضر تنها ۵ درصد از جمعیت جهان را تشکیل می دهند، اما ۱۵ درصد از فقیرترین مردمان جهان هستند. این بدان معناست که در سطح جهانی، کودکان بومی آسیب پذیر، طرد شده و عقب مانده می باشند.
این مشکل بارها و بارها در بسیاری از کشورهای مختلف مثال زده شده است. کودکان بومی ۷ درصد از کل کودکان کانادا را تشکیل می دهند، اما نرخ فقر در میان کودکان بومی ۴۰ درصد است در حالی که میانگین ملّی آن ۱۷ درصد می باشد.
در پرو، کودکان بومی کچوا ۱.۶ برابر بیشتر از همسالان غیربومی خود در معرض خطر مرگِ قبل از تولد، پنج سالگی و بیش از دو برابر بیشتر در معرض خطر کوتاه قدی هستند.
