علم تاب آوری در نظام مددکاری اجتماعی
علم تاب آوری در نظام مددکاری اجتماعی
یاسمن رضاپور، مددکار اجتماعی
در دنیای امروز، مسائل اجتماعی و روانی متعددی همراه با تحولات گوناگون جامعه در حال ظهور هستند. در این میان، مفهوم تاب آوری به عنوان یک عامل کلیدی در موفقیت و پیشرفت افراد و جوامع مطرح می‌شود.
علم تاب آوری به بررسی عواملی می‌پردازد که به افراد و جوامع توانایی مقابله با چالش‌ها و بازگشت به وضعیت قبلی را می‌دهد.
در این مقاله، ما به بررسی این مفهوم در نظام مددکاری اجتماعی می‌پردازیم.
تعریف تاب آوری
تاب آوری به معنای توانایی انسان‌ها در مواجهه با استرس‌ها، فشارها و چالش‌های زندگی است. این مفهوم به دو جنبه اصلی تقسیم می‌شود:
اول، توانایی فردی برای مقابله با مشکلات، و دوم، توانایی سیستم اجتماعی و محیطی در ایجاد حمایت و منابع لازم برای این مقابله.
بنابراین، تاب آوری نه تنها به ویژگی‌های فردی بستگی دارد، بلکه تحت تأثیر عوامل اجتماعی و فرهنگی نیز قرار می‌گیرد.
اهمیت تاب آوری در مددکاری اجتماعی
مددکاری اجتماعی به عنوان یک حرفه تخصصی، به بهبود شرایط زندگی افراد و جوامع کمک می‌کند.
تاب آوری در این حوزه اهمیت خاصی دارد، زیرا مددکاران اجتماعی می‌توانند با تقویت این ویژگی در مراجعین خود، به آن‌ها کمک کنند تا در مواجهه با مشکلات زندگی موفق‌تر عمل کنند.
به علاوه، تاب آوری می‌تواند به کاهش فشارهای روانی و اجتماعی ناشی از مشکلات مختلف مانند ناملایمات اقتصادی، خشونت‌های خانگی یا بیماری‌های مزمن کمک کند.
