انجمن مددکاران اجتماعی ایران، به عنوان نهاد اصلی مدافع حرفه مددکاری اجتماعی در کشور، همواره در کانون توجه جامعه متخصصین و دستاندرکاران این حوزه قرار داشته است.
اما سوالات متعددی در خصوص کارکرد این انجمن، شفافیت فعالیتهای انتخاباتی، و توانایی آن در نمایندگی نیازمندیهای صنفی جامعه متخصصین وجود دارد.
در این مطلب، با بررسی ابعاد مختلف فعالیتهای این انجمن، به تحلیل چالشها و الزامات آینده آن خواهیم پرداخت.
انجمن مددکاران اجتماعی ایران به عنوان یک نهاد صنفی مسئولیت نمایندگی جامعه مددکاران اجتماعی را بر عهده دارد. اما آیا این انجمن توانسته است تمامی نیازهای این جامعه متخصص را شناسایی و برآورده کند؟
بسیاری از منتقدین بر این باورند که این انجمن در عمل، بیشتر به نیازها و خواستههای محدود گروهی از هواداران و داوطلبان خود توجه دارد و نتوانسته است به دغدغههای عمومی جامعه مددکاران توجهی داشته باشد.
یکی از چالشهای اساسی انجمن مددکاران اجتماعی، همآوردسازی جامعه متخصصین مددکاری اجتماعی است. این انجمن تا چه اندازه توانسته است اعضای خود را متّحد و منسجم کند؟
برخی از جامعهشناسان و کارشناسان بر این نکته تأکید دارند که عدم موفقیت در این زمینه، به تفرق و عدم اتحاد در این جامعه منجر شده است.
این ناکامی نه تنها بر روند فعالیتهای اجتماعی اثر منفی گذاشته، بلکه سبب کاهش اثرگذاری انجمن در سیاستگذاریهای دولتی نیز شده است.