واکاوی یک نگرش: ایران در زمره کشورهایی است که پایگاه تخصصی تاب آوری دارد!

واکاوی یک نگرش: ایران در زمره کشورهایی است که پایگاه تخصصی تاب آوری دارد!

واکاوی یک بینشِ تأمل برانگیز از یک وبسایت شخصی تاب آوری

فهرست عناوین [نمایش]

واکاوی یک نگرش: ایران در زمره کشورهایی است که پایگاه تخصصی تاب آوری دارد!

معراج علیزاده؛ دکتری فناوری اطلاعات

امروزه رسانه‌ها بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره ما هستند. شبکه‌های اجتماعی، وبلاگ‌ها، پادکست‌ها و دیگر پلتفرم‌های دیجیتال همه و همه پیوسته در حال رشد و تغییر هستند.

اما آیا ایران به اندازه کافی در این حوزه پیشرفت کرده است؟ آیا ما به درستی اهمیت رسانه‌ها را می‌دانیم؟

در این پست به این پرسش‌ها پاسخ خواهیم داد و به بررسی وضعیت رسانه‌ها در ایران می‌پردازیم.

رسانه‌ها در دنیای امروز

شروع قرن بیست و یکم، شاهد تحولی عظیم در عرصه رسانه‌ها بوده‌ایم.

رسانه‌های سنتی به تدریج جای خود را به پلتفرم‌های دیجیتال مدرن می‌دهند و شیوه‌های ارتباطات تغییر می‌کنند.

در اینجا باید به این نکته اشاره کنیم که رسانه‌های نوین علاوه بر سرعت، قابلیت تعامل بیشتری با مخاطبان دارند و این خود به یکی از مزیت‌های اصلی آنها تبدیل شده است.

رسانه‌ها در ایران

اکنون بیایید به بررسی وضعیت رسانه‌ها در ایران بپردازیم. ایران در گذشته به دلیل محدودیت‌های فرهنگی و سیاسی حرکتی آهسته در این زمینه داشته است.

اما امروز با افزایش دسترسی به اینترنت و محبوبیت شبکه‌های اجتماعی، شاهد رشد رسانه‌ها در این کشور هستیم. رسانه‌های دیجیتال به تدریج جایگزین رسانه‌های سنتی می‌شوند و نهادهای جدید رسانه‌ای به وجود می‌آیند.

چالش‌ها و فرصت‌ها

در حالی که پیشرفت‌هایی در زمینه رسانه‌ها دیده می‌شود، اما چالش‌های متعددی نیز وجود دارند. محدودیت‌های اینترنتی و سیاسی، مانعی بر سر راه رشد آزاد رسانه‌ها به شمار می‌آیند.


ضرورت وحدت در جامعه مددکاران اجتماعی ایران: نگاهی به چالش‌ها و فرصت‌ها

ضرورت وحدت در جامعه مددکاران اجتماعی ایران: نگاهی به چالش‌ها و فرصت‌ها

ضرورت وحدت در جامعه مددکاران اجتماعی ایران: نگاهی به چالش‌ها و فرصت‌ها

مرسده حقیقی

در سال‌های اخیر، مددکاری اجتماعی در ایران شاهد تحولات و تغییرات زیادی بوده است. این تغییرات نه تنها بر ساختارهای کلینیک‌های مددکاری اجتماعی تأثیر گذاشته‌اند، بلکه بر نحوه تعامل و همکاری جامعه مددکاران اجتماعی نیز تأثیرگذار بوده‌اند.

با وجود پیشرفت‌های صورت‌گرفته، چالش‌ها و ابهامات همچنان باقی مانده‌اند. در این مقاله، به بررسی ضرورت وحدت در جامعه مددکاران اجتماعی ایران و چالش‌های موجود خواهیم پرداخت و به دنبال راهکارهایی برای افزایش همبستگی و همکاری در این حوزه خواهیم بود.

تاریخچه مددکاری اجتماعی از طریق کلینیک‌های مددکاری

کلینیک های مددکاری اجتماعی در ایران به دنبال مصوبات مجلس و با حمایت سازمان بهزیستی کشور شکل گرفت.

کلینیک های مددکاری اجتماعی بر اساس مصوبه مجلس در اجرای بند۵ از ماده ی۲۶ قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب ۸۰/۱۱/۲۷ مجلس شورای اسلامی و وفق مفاد “دستورالعمل نظارت بر مؤسسات و مراکز غیردولتی و خیریه موضوع ماده ۲۶ قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت” ابلاغی دستورالعمل ضوابط تأسیس، اداره و انحلال مراکز کلینیک های مددکاری اجتماعی تأسیس شدند.

این کلینیک‌ها با هدف ارائه خدمات اجتماعی و مشاوره به افراد و خانواده‌ها فعالیت می‌کردند و تا سال ۱۳۹۹ به خوبی اداره می‌شدند. اما از آن زمان با ایجاد مراکز خدمات بهزیستی مثبت زندگی، تغییرات گسترده‌ای در زمینه فعالیت کلینیک‌های مددکاری اجتماعی رخ داد.

مددکاران اجتماعی در ایران: تحلیل دو گروه اصلی و تفاوت‌های آن‌ها

مددکاران اجتماعی در ایران: تحلیل دو گروه اصلی و تفاوت‌های آن‌ها

مددکاران اجتماعی ایران به دو گروه تقسیم می شوند! آیا این تقسیم شدن به مفهوم دولتی یا غیردولتی بودنِ مشاغل مددکاران است؟

مددکاران اجتماعی در ایران: تحلیل دو گروه اصلی و تفاوت‌های آن‌ها

مددکاری اجتماعی به عنوان یکی از حرفه‌های نوین و مؤثر در حوزه اجتماعی در ایران، در طی سال‌ها دچار تغییرات و تحولات زیادی شده است.

در این مطلب به بررسی دو گروه اصلی مددکاران اجتماعی می‌پردازیم که به دلیل شرایط و نیازهای مختلف در این زمینه شکل گرفته‌اند. همچنین، به مقایسه عملکرد، جایگاه، درآمد و ملاک‌های قرارگیری این دو گروه خواهیم پرداخت.

شناخت مددکاری اجتماعی

مددکاری اجتماعی، به عنوان یک حرفه علمی و عملی، به بهینه‌سازی زندگی افراد و ارتقاء کیفیت اجتماعی می‌پردازد.

این حرفه در ایران در اوایل دهه ۲۰ آغاز به فعالیت کرد و به سرعت در حال گسترش است. مددکاران اجتماعی مسئولیت‌ها و وظایف متنوعی دارند، از جمله مشاوره، حمایت مالی، آموزش و … .

تقسیم‌بندی مددکاران اجتماعی

مددکاران اجتماعی در ایران به طور کلی به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند: مددکاران اجتماعی دولتی و مددکاران اجتماعی غیردولتی.

۲.۱ گروه اول: مددکاران اجتماعی دولتی

این گروه تحت نظارت و مدیریت نهادهای دولتی و عمومی فعالیت می‌کنند. وظایف آن‌ها شامل ارزیابی و پشتیبانی از افراد آسیب‌پذیر مانند بی‌خانمان‌ها، معتادان و زنان سرپرست خانوار است.

درآمد این گروه به طور عمده وابسته به اعتبارات دولتی و قوانین کار است.

۲.۲ گروه دوم: مددکاران اجتماعی غیردولتی

این گروه شامل نهادها و مؤسسات غیرانتفاعی، خیریه‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد (NGO) است. این مددکاران معمولاً به صورت پروژه‌ای و با تأمین مالی از طریق کمک‌های مردمی و خیریه‌ها فعالیت می‌کنند.

درآمد این گروه به دلیل تنوع منابع تأمین مالی کار دشواری است و ممکن است غیرقابل پیش‌بینی باشد.

تاب آوری: چارچوبی نوین برای کوچینگ

تاب آوری: چارچوبی نوین برای کوچینگ

بررسی تاب آوری به عنوان یک چارچوب بنیادی برای کوچینگ

تاب آوری: چارچوبی نوین برای کوچینگ

در دنیای پیچیده و پرچالش امروز، تاب آوری به عنوان یک مهارت اساسی مطرح شده است که به افراد کمک می‌کند تا با چالش‌ها و ناملایمات زندگی به بهترین شکل ممکن مقابله کنند.

این مفهوم نه تنها در عرصه‌های فردی، بلکه در زمینه‌های حرفه‌ای و به ویژه در حوزه کوچینگ نیز حائز اهمیت است.

در این مقاله، به بررسی تاب آوری به عنوان یک چارچوب بنیادی برای کوچینگ خواهیم پرداخت.

تاب آوری چیست؟

تاب آوری به مهارت انطباق و انعطاف در مواجهه با ناملایمات و چالش‌ها اطلاق می‌شود.

افرادی که دارای تاب آوری بالایی هستند، معمولاً می‌توانند از موقعیت‌های دشوار به عنوان فرصتی برای یادگیری و رشد استفاده کنند.

افراد توانایی مدیریت استرس، حفظ امید و انگیزه، و ارتقاء روحیه خود را دارند.

در این فصل، به ارزیابی ویژگی‌های افراد تاب آور و نحوه یادگیری این مهارت خواهیم پرداخت.

کوچینگ و تاب آوری

کوچینگ به عنوان یک فرایند حرفه‌ای برای کمک به افراد در دستیابی به اهداف شخصی و حرفه‌ای شناخته می‌شود.

تاب آوری: چارچوبی نوین برای کوچینگ
تاب آوری: چارچوبی نوین برای کوچینگ

حفظ هویت فرهنگی و تاب آوری فرهنگی

حفظ هویت فرهنگی و تاب آوری فرهنگی

فهرست عناوین [نمایش]

حفظ هویت فرهنگی و تاب آوری فرهنگی: راهی به سوی آینده‌ای پایدار

شهره عبدالله زاده؛ مددکار اجتماعی و روانشناس

در دنیای امروز که به سرعت در حال تغییر است، مبحث حفظ هویت فرهنگی و تاب آوری فرهنگی به یکی از مهم‌ترین مباحث اجتماعی تبدیل شده است.

زمانی که فرهنگ‌ها به راحتی تحت تأثیر جهانی‌شدن، مهاجرت و تغییرات اجتماعی قرار می‌گیرند، نیاز به درک و تقویت هویت فرهنگی و توسعه تاب آوری فرهنگی بیش از پیش احساس می‌شود.

در این مقاله، سعی خواهیم کرد به این دو مفهوم بپردازیم و اهمیت آن‌ها را بررسی کنیم.

هویت فرهنگی و ابعاد آن

هویت فرهنگی به معنای مجموعه‌ای از ویژگی‌ها، سنن، باورها و ارزش‌هایی است که یک گروه انسانی را شناسایی می‌کند. این هویت بر اساس عناصر زیر شکل می‌گیرد:

۱.۱. زبان

زبان یکی از مؤثرترین عوامل در شکل‌گیری هویت فرهنگی است. هر زبان یک گنجینه غنی از تاریخ، ادبیات و تفکر فرهنگی است. به همین دلیل، حفظ زبان‌های محلی و قومی می‌تواند به حفظ هویت فرهنگی کمک شایانی کند.

۱.۲. سنن و آداب

سنن و آداب به عنوان بخشی از فرهنگ هر جامعه نشانه‌ای از هویت آن جامعه هستند.

این آداب ممکن است شامل جشن‌ها، مراسم و رسم و رسومات باشد که به نوعی تجلی‌دهنده تاریخ و ارزش‌های جامعه هستند.

۱.۳. هنر و ادبیات

هنر و ادبیات ابزارهایی برای بیان احساسات و افکار یک جامعه به شمار می‌روند.

حفظ هویت فرهنگی و تاب آوری فرهنگی: راهی به سوی آینده‌ای پایدار
حفظ هویت فرهنگی و تاب آوری فرهنگی: راهی به سوی آینده‌ای پایدار