مزایای ذهنیت رشد برای تاب آوری و صلابت
مزایای ذهنیت رشد برای تاب آوری و صلابت
فهرست عناوین [پنهان]
مزایای ذهنیت رشد برای تاب آوری و صلابت
در این مطلب به مزایای ذهنیت رشد برای تاب آوری و صلابت خواهیم پرداخت. امید است مورد استفاده مخاطبین رسانه تاب آوری ایران واقع گردد.
طرز فکر رشد چیست؟
ذهنیت رشد برعکس ذهنیت ثابت است، یعنی این باور که توانایی های شما ثابت است و نمی تواند تغییر زیادی کند. افرادی که ذهنیت ثابتی دارند از چالش ها اجتناب می کنند، به راحتی تسلیم می شوند، بازخوردها را نادیده می گیرند و از موفقیت دیگران احساس خطر می کنند.
از سوی دیگر، افرادی که ذهنیت رشد دارند، چالش ها را پذیرفته، در مواجهه با موانع پافشاری می کنند، به دنبال بازخورد هستند و موفقیت دیگران را جشن می گیرند. آنها ناکامی ها و شکست ها را فرصت هایی برای یادگیری و رشد می دانند، نه به عنوان شاخصی از ارزش یا پتانسیل خود.
چرا طرز فکر رشد برای تاب آوری و صلابت مفید است؟
برخورداری از یک طرز فکر رشد می تواند به شما کمک کند تاب آوری و صلابت را توسعه دهید، که توانایی هایی برای پس زدن از مشکلات و دنبال کردنِ اهداف خود با اشتیاق و پشتکار است. هنگامی که ذهنیت رشدی دارید، به احتمال زیاد به چالش ها به صورت مثبت و به عنوان فرصتی برای یادگیری نگاه می کنید، در مواجهه با ناکامی ها پافشاری می کنید، به دنبال بازخورد هستید و از اشتباهات درس می گیرید و موفقیت دیگران را جشن می گیرید.
ارزیابی چالش ها، سخاوت، خودتنظیمی و یادگیری اجتماعی همگی می توانند عملکرد، خلاقیت، رفاه، موفقیت، مهارت ها، دانش و اعتماد به نفس شما را افزایش دهند. علاوه بر این، این استراتژی ها می توانند شبکه منابع و فرصت های شما را گسترش دهند.
چگونه می توانید یک ذهنیت رشد ایجاد کنید؟
ایجاد یک ذهنیت رشد چیزی نیست که در یک لحظه اتفاق بیفتد، بلکه فرآیندی است که به تمرین و آگاهی نیاز دارد. برای پرورش ذهنیت رشد در خود و دیگران، افکار و رفتارهای ذهنی ثابت را بشناسید و به چالش بکشید. جملات منفی را با عبارات مثبت و واقع بینانه جایگزین کنید و اهداف قابل دستیابی تعیین کنید که بر یادگیری و بهبود شما تمرکز دارد.
علاوه بر این، به دنبال بازخورد سازنده باشید و از آن برای بهبود عملکرد و استراتژی های خود بدون قضاوت خود یا دیگران استفاده کنید. در نهایت، پیشرفت و دستاوردهای خود و دیگران را جشن بگیرید و تلاش و آموخته‌ای را که برای آنها انجام شده است را تشخیص دهید.
چگونه می توانید ذهنیت رشد را در دیگران تقویت کنید؟
به عنوان یک رهبر، مدیر، معلم، والدین یا مربی، می توانید با ایجاد یک محیط حمایتی و تشویقی که برای یادگیری و بهبودی ارزش قائل است، ذهنیت رشد را در دیگران تقویت کنید. با به اشتراک گذاشتن چالش ها، شکست ها و آموخته های خود، ذهنیت رشد خود را الگوبرداری کنید.
توسعه مهارت های تاب آوری در اعضای تیم چگونه است
توسعه مهارت های تاب آوری در اعضای تیم چگونه است
چگونه مهارت های تاب آوری را در اعضای تیم خود توسعه می دهید؟
توسعه مهارت های تاب آوری در اعضای تیم
چگونه مهارت های تاب آوری را در اعضای تیم خود توسعه می دهید؟
در این مطلب به چگونگی ایجاد و توسعه تاب آوری در اعضاء تیم خواهیم پرداخت. امید است مورد استفاده مخاطبین خوب این رسانه واقع گردد.
مُدل تاب آوری
به عنوان یک رهبر تیم، تأثیر قابل توجهی بر طرز فکر و رفتار تیم خود خواهید داشت. شما می توانید با نشان دادنِ خوش بینی، انعطاف پذیری و یادگیری از چالش ها، تاب آوری را مُدل و الگو کنید.توسعه مهارت های تاب آوری در اعضای تیم
شما همچنین می توانید به طور واضح و شفاف ارتباط برقرار کرده و بازخوردها را به صورت منظم شناسایی و دریافت نمایید. با انجام این کار، می توانید تیم خود را تشویق کنید تا نگرش مثبت و فعالانه اتخاذ کنند و به راهنمایی و حمایت شما اعتماد نمایند.
تشویق به همکاری
تاب آوری نه تنها یک ویژگی فردی، بلکه یک ویژگی جمعی است. شما می توانید با ایجاد یک محیط تیمی حمایتی و فراگیر، که در آن اعضای تیم می توانند ایده ها، نظرات و احساسات خود را به اشتراک بگذارند، همکاری را تشویق کنید.
شما همچنین می توانید احترام متقابل، همدلی و بازخورد را در میان اعضای تیم ترویج دهید و به آنها کمک کنید تا از نقاط قوت و دیدگاه های مختلف خود استفاده کنند. با انجام این کار، می توانید حس تعلق، وابستگی متقابل و هم افزایی را در تیم خود تقویت کنید و به آنها کمک کنید تا با هم با چالش ها کنار بیایند.توسعه مهارت های تاب آوری در اعضای تیم
تامین منابع و آموزش
تاب آوری نیز مهارتی است که می توان آن را آموخت و بهبود بخشید. شما می توانید منابع و آموزش هایی را برای اعضای تیم خود فراهم کنید تا مهارت های تاب آوری آنها را تقویت کنید، مانند مدیریت استرس، حل مسئله، هوش هیجانی و ذهن آگاهی.
همچنین می‌توانید فرصت‌هایی را برای اعضای تیم خود فراهم کنید تا مهارت‌های تاب‌آوری خود را در سناریوهای مختلف، مانند شبیه‌سازی، نقش‌آفرینی یا مطالعات موردی تمرین کرده و به کار ببرند.توسعه مهارت های تاب آوری در اعضای تیم
با انجام این کار، می توانید تیم خود را به دانش، ابزار و اعتماد به نفس برای مقابله با استرس، ناملایمات و تغییرات مجهز کنید.
شکست و یادگیری را در آغوش بگیرید
تاب آوری نیز ذهنیتی است که شکست و یادگیری را در بر می گیرد. شما می توانید این طرز تفکر را با ایجاد یک فرهنگ تیمیِ ایمن و سازنده پرورش دهید، جایی که شکست به عنوان فرصتی برای یادگیری و رشد تلقی می شود نه تهدید یا شرم.
شما همچنین می توانید تلاش ها و دستاوردهای تیم خود را جشن بگیرید و چالش ها و اشتباهات آنها را تصدیق کنید. با انجام این کار، می توانید به تیم خود کمک کنید تا بر ترس خود از شکست غلبه نموده و یک ذهنیت رشد ایجاد کند که به دنبال بازخورد، بهبود و نوآوری است.
پرورش فرهنگ تاب آوری چگونه است
پرورش فرهنگ تاب آوری چگونه است
How do you foster a culture of resiliency
فهرست عناوین [پنهان]
پرورش فرهنگ تاب آوری چگونه است
چگونه فرهنگ تاب آوری و درس گرفتن از شکست را پرورش می دهید؟
چرا تاب آوری مهم است
تاب آوری نه تنها برای عملکرد فردی و شادی شما مفید است، بلکه برای انسجام و نوآوری تیم شما نیز مفید است. وقتی ذهنیت تاب آوری را پرورش می‌دهید، به احتمال زیاد شکست را فرصتی برای رشد می‌بینید تا تهدیدی برای هویت یا شهرت خود. همچنین بیشتر احتمال دارد که به دنبال بازخورد باشید، با دیگران همکاری کنید و چالش ها را بپذیرید، نه از آنها اجتناب کنید. این رفتارها می تواند اعتماد، خلاقیت و بهره وری تیم شما و همچنین رضایت و وفاداری مشتری شما را افزایش دهد.
چگونه تاب آوری را مُدل کنیم
یکی از مؤثرترین راه‌ها برای پرورش فرهنگ تاب‌آوری و یادگیری از شکست، الگوبرداری از آن است. به عنوان یک رهبر، یک همکار یا یک دوست، می توانید نشان دهید که چگونه با شکست کنار می آیید، چگونه از آن یاد می گیرید و چگونه آن را در اقدامات آینده خود به کار می گیرید. همچنین می‌توانید داستان‌های شکست و بهبودی خود را به اشتراک بگذارید و اینکه چگونه آنها رشد شخصی و حرفه‌ای شما را شکل داده‌اند. با انجام این کار، می توانید شکست را به عنوان بخشی از فرآیند یادگیری عادی سازی کنید و دیگران را نیز تشویق کنید که همین کار را انجام دهند.
چگونه از تاب آوری حمایت کنیم
یکی دیگر از راه‌های پرورش فرهنگ تاب آوری و یادگیری از شکست، حمایت از دیگران در تلاش‌هایشان برای غلبه بر شکست‌ها و درس گرفتن از آنهاست. شما می توانید این کار را با ارائه بازخورد سازنده، تصدیق نقاط قوت و دستاوردهای آنها و ارائه تشویق و کمک انجام دهید. همچنین می‌توانید محیطی امن و حمایت‌کننده ایجاد کنید که افراد بتوانند شکست‌ها و آموخته‌های خود را بدون ترس از قضاوت یا تنبیه به اشتراک بگذارند. شما همچنین می توانید به جای تمرکز بر نتایج منفی، درس های آموخته شده و پیشرفت های انجام شده را جشن بگیرید.
چگونه تاب آوری را ارتقا دهیم
راه سوم برای پرورش فرهنگ تاب آوری و یادگیری از شکست، ترویج آن به عنوان یک ارزش و هدف در تیم، سازمان یا زندگی شخصی است. شما می توانید این کار را با تعیین انتظارات روشن و واقع بینانه، تعریف معیارهای موفقیت و اندازه گیری پیشرفت و تأثیر انجام دهید. همچنین می‌توانید به تلاش‌ها و رفتارهایی که تاب آوری را نشان می‌دهند، مانند ریسک کردن، امتحان کردن، تکرار کردن و یادگیری، پاداش دهید و شناسایی کنید. همچنین می‌توانید فرصت‌ها و منابعی را برای افراد فراهم کنید تا مهارت‌های تاب‌آوری خود را توسعه دهند، مانند مربیگری، راهنمایی، آموزش یا مراقبت از خود.
چگونه می توان از تاب آوری استفاده کرد
راه نهایی برای پرورش فرهنگ تاب آوری و یادگیری از شکست، استفاده از آن به عنوان منبع مزیت رقابتی و تمایز است. شما می توانید این کار را با استفاده از بینش و بازخورد به دست آمده از شکست در بهبود محصولات، خدمات، فرآیندها یا استراتژی های خود انجام دهید. همچنین می توانید از داستان ها و توصیفات شکست ها و آموخته های خود برای ایجاد اعتماد و اعتبار در بین مشتریان، شرکا یا سهامداران خود استفاده کنید. همچنین می توانید از چالش ها و فرصت های ناشی از شکست برای نوآوری و ایجاد ارزش برای بازار و جامعه خود استفاده کنید.چالش ها و مشکلات رایج برنامه ریزی تاب آوری
The common challenges and pitfalls of resiliency planning
فهرست عناوین [پنهان]
- ۱ چالش ها و مشکلات رایج برنامه ریزی تاب آوری
- ۲ عدم حمایت رهبری
- ۳ ارزیابی ریسک ناکافی
- ۴ مشارکت ناکافی ذینفعان
- ۵ برنامه های غیر واقعی یا قدیمی
- ۶ عدم تست و اعتبار سنجی
- ۷ عدم بهبود مستمر
- ۸ در اینجا موارد دیگری را در نظر بگیرید
چالش ها و مشکلات رایج برنامه ریزی تاب آوری
در این مطلب درباره چالش ها و مشکلات رایج برنامه ریزی تاب آوری اطلاعات مفیدی ارائه خواهیم داد. امیدواریم مورد استفاده علاقمندان این مبحث واقع گردد.
عدم حمایت رهبری
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های برنامه‌ریزی تاب‌آوری، جلب رضایت و تعهد از مدیریت ارشد و هیئت‌مدیره است. بدون حمایت آنها، ممکن است در تأمین منابع، همسو کردن اهداف و برقراری ارتباط با برنامه های خود با مشکل مواجه شوید. برای غلبه بر این چالش ها، باید ارزش و مزایای برنامه ریزی تاب آوری را برای سازمان خود نشان دهید، مانند بهبود مزیت رقابتی خود، کاهش قرار گرفتن در معرض خطرات و رعایت مقررات و استانداردها. همچنین باید آنها را در فرآیند برنامه ریزی مشارکت دهید، بازخورد آنها را بخواهید و از پیشرفت و نتایج خود گزارش دهید
ارزیابی ریسک ناکافی
یکی دیگر از چالش های برنامه ریزی تاب آوری، انجام یک ارزیابی ریسک جامع و واقع بینانه است که تمام منابع و سناریوهای احتمالی اختلال را پوشش می دهد. اگر برخی از خطرات را نادیده یا دست کم بگیرید، ممکن است با برنامه‌های ناکارآمد یا ناقصی روبرو شوید که نیازها و اولویت‌های حیاتی شما را برآورده نکنند. برای غلبه بر این چالش، باید از یک رویکرد سیستماتیک و ساختاریافته برای شناسایی و تجزیه و تحلیل خطرات خود استفاده کنید، مانند استاندارد ISO 31000 یا چارچوب NIST SP 800-30. همچنین باید عوامل داخلی و خارجی مانند فرآیندها، دارایی ها، افراد، تأمین کنندگان، مشتریان، رقبا، تنظیم کننده ها و بلایای طبیعی را در نظر بگیرید.
مشارکت ناکافی ذینفعان
سومین چالش برنامه‌ریزی تاب‌آوری، درگیر کردن ذینفعان، مانند کارمندان، مشتریان، تامین‌کنندگان، شرکا و قانون‌گذاران است. بدون مشارکت و ورودی آنها، ممکن است برخی از دیدگاه ها، انتظارات و الزامات مهمی را که بر برنامه های تاب آوری شما تأثیر می گذارد، از دست بدهید. همچنین ممکن است هنگام اجرا یا فعال کردنِ برنامه های خود با مقاومت یا سوء تفاهم روبرو شوید. برای غلبه بر این چالش، باید اهداف و برنامه های تاب آوری خود را به طور واضح و مکرر با ذینفعان خود در میان بگذارید و نظرات و پیشنهادات آنها را جویا شوید. همچنین باید کارکنان خود را در مورد نقش ها و مسئولیت هایشان در برنامه ریزی و واکنش تاب آوری آموزش دهید.
برنامه های غیر واقعی یا قدیمی
چهارمین چالش برنامه ریزی تاب آوری این است که اطمینان حاصل کنید که برنامه های شما واقع بینانه و به روز هستند. اگر برنامه های شما خیلی بلندپروازانه یا پیچیده باشد، ممکن است نتوانید آنها را به طور موثر یا کارآمد در یک بحران اجرا کنید. اگر برنامه های شما قدیمی یا نامربوط باشد، ممکن است نتوانید با شرایط در حال تغییر یا نیازهای سازمان و محیط خود کنار بیایید. برای غلبه بر این چالش، باید برنامه های خود را بر اساس ارزیابی ریسک و منابع و قابلیت های موجود خود قرار دهید. همچنین باید برنامه های خود را به طور منظم بررسی و به روز کنید، به خصوص زمانی که تغییراتی در سازمان، عملیات یا زمینه شما وجود دارد.
چالش ها و مشکلات رایج برنامه ریزی تاب آوری
عدم تست و اعتبار سنجی
پنجمین چالش برنامه‌ریزی تاب‌آوری، آزمایش و اعتبارسنجی برنامه‌های شما است تا اطمینان حاصل شود که طبق برنامه‌ریزی عمل می‌کنند و می‌توانند به نتایج دلخواه شما دست یابند. اگر برنامه های خود را آزمایش یا اعتبار سنجی نکنید، ممکن است نتوانید هیچ شکاف، نقص یا ضعفی را در برنامه های خود شناسایی و برطرف کنید. همچنین ممکن است نتوانید عملکرد و بلوغ تاب آوری خود را اندازه گیری و بهبود بخشید. برای غلبه بر این چالش، باید آزمایش ها و تمرین های برنامه های خود را به طور منظم انجام دهید، مانند شبیه سازی، تمرین یا ممیزی. همچنین باید نتایج و درس های آموخته شده خود را ارزیابی و مستندسازی کنید و از آنها برای اصلاح و ارتقای برنامه های خود استفاده کنید.
عدم بهبود مستمر
ششمین چالش برنامه ریزی تاب آوری، حفظ و بهبود تاب آوری شما در طول زمان است. اگر فعالیت ها و نتایج تاب آوری خود را نظارت و اندازه گیری نکنید، ممکن است نتوانید پیشرفت و ارزش خود را ردیابی و نشان دهید. اگر از تجربیات و بهترین شیوه های خود درس نگیرید، ممکن است نتوانید استراتژی ها و اقدامات تاب آوری خود را تطبیق داده و نوآوری کنید. برای غلبه بر این چالش، باید شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPI) و معیارهایی را برای نظارت و گزارش عملکرد تاب آوری و بلوغ خود ایجاد و استفاده کنید. شما همچنین باید فرهنگ یادگیری و بهبود را تقویت کنید که بازخورد، همکاری و خلاقیت را تشویق کند.
در اینجا موارد دیگری را در نظر بگیرید
این بخش برای به اشتراک گذاشتن مثال‌ها، داستان‌ها یا بینش‌هایی است که در هیچ یک از بخش‌های قبلی نمی‌گنجد. چه چیز دیگری می خواهید اضافه کنید؟
شاخص های تاب آوری نظام سلامت
شاخص های تاب آوری نظام سلامت
شاخص‌های تاب‌آوری نظام سلامت: بسته‌ای یکپارچه برای اندازه‌گیری و پایش تاب‌آوری نظام سلامت در کشورها
شاخص های تاب آوری نظام سلامت
شاخص‌های تاب‌آوری نظام سلامت: بسته‌ای یکپارچه برای اندازه‌گیری و پایش تاب‌آوری نظام سلامت در کشورها
بسته شاخص‌های تاب‌آوری سیستم سلامت به‌عنوان منبعی اختصاصی برای اندازه‌گیری و پایش تاب‌آوری سیستم سلامت در عملیات‌های معمول و همچنین در زمینه شوک‌های مخرب و عوامل استرس‌زا عمل می‌کند.
این کار به شکاف شناسایی شده در اندازه گیری و پایش تاب آوری سیستم سلامت می پردازد. این مجموعه ابزار تاب‌آوری سیستم‌های سلامت را تکمیل می‌کند و از اجرای توصیه‌های مندرج در مقاله موضع سازمان جهانی بهداشت در مورد ایجاد تاب آوری سیستم سلامت برای UHC و امنیت سلامت پشتیبانی می‌کند.
هدف این بسته حمایت از کشورها برای ایجاد تدریجیِ ظرفیت‌های خود برای اندازه‌گیری، نظارت و ایجاد تاب‌آوری سیستم سلامت از سطوح ملّی تا محلی است که امکانات بهداشتی و سایر بسترهای ارائه خدمات را پوشش می‌دهد.
این مبحث بر رویکرد یکپارچه برای تقویت سیستم بهداشتی مبتنی بر عملکردهای اساسی بهداشت عمومی، شامل آمادگی اضطراری بهداشتی تأکید دارد که شامل موضوعات زیر می باشد:
- راهنمای نحوه استفاده و تطبیق شاخص‌های تاب‌آوری سیستم سلامت، از جمله راهنمای گام به گام
- مجموعه ای از شاخص های تاب آوری سیستم بهداشتی توصیه شده با مشخصات فنی
- شاخص های تکمیلی مربوط به تاب آوری سیستم سلامت
مخاطبان اصلی این بسته، مقامات ملّی و محلی سلامت (شامل برنامه ریزان و مدیران) و ارائه دهندگان خدمات، و همچنین سازمان های فنی محلی، منطقه ای و جهانی و شرکای فعال در تقویت سیستم سلامت، از جمله سازمان جهانی بهداشت، تیم های کشوری سازمان ملل، اهداکنندگان، سازمان‌های غیردولتی، سازمان های غیردولتی توسعه و بشردوستانه، و سایر موسسات و سازمان های فنی مرتبط با عرصه سلامت.
جعبه ابزار تاب آوری سیستم‌های سلامت، یک محصول بهداشت عمومی جهانی WHO برای حمایت از ایجاد و تقویت تاب‌آوری سیستم‌های سلامت پایدار در کشورهای با زمینه‌های مختلف می باشد.
شاخص‌های تاب‌آوری سیستم سلامت: WHO بسته جدیدی را منتشر می‌کند
«شاخص‌های تاب‌آوری سیستم سلامت: بسته‌ای یکپارچه برای اندازه‌گیری و پایش تاب‌آوری سیستم سلامت در کشورها» یک ابزار جامع برای ارزیابی و ردیابی تاب‌آوری سیستم سلامت برای عملیات‌های معمول و در طول بحران‌ها یا اختلالات سلامت عمومی ارائه می‌کند. این با تلاش‌های WHO برای تقویت سیستم‌های بهداشتی برای پوشش همگانی سلامت (UHC) و امنیت بهداشتی هماهنگ است و به ذینفعان سیستم سلامت در اندونزی و در سراسر جهان راهنمایی‌های عملی برای بهبود تاب‌آوری سیستم سلامت ارائه می‌کند.
این بسته یک رویکرد ساختاریافته و یکپارچه را اتخاذ می کند، هدف آن حمایت از مقامات ملی و محلی برای شناسایی نقاط قوت و زمینه های بهبود است و نیاز به ابتکارات عمل و خلاقیت واکنش های فعال در شرایط اضطراری را برجسته می سازد.
هدف اصلی آن، مقامات بهداشت ملّی و محلی، ارائه دهندگان خدمات و سازمان های فنی است و راهنمایی های گام به گام، شاخص های توصیه شده و منابع تکمیلی را برای تسهیل ارزیابی سیستماتیک و ارتقای سیستم های بهداشتی ارائه می دهد.