41 خواندن این مطلب 3 دقیقه زمان میبرد
خانه تاب آوری: مفهوم تاب آوری خانواده به ظرفیت خانواده، به عنوان یک سیستم کارکردی، برای مقاومت در برابر ناملایمات و پس زدن آنها اشاره دارد (والش، 1996، 2002، 2003، 2016a، 2016b).
یک فرض اساسی در نظریه سیستمهای خانواده این است که بحرانهای جدی و چالشهای مداوم زندگی بر کل خانواده تأثیر میگذارد و به نوبه خود، فرآیندهای کلیدی خانواده، واسطه سازگاری (یا ناسازگاری) برای اعضای فردی، روابط آنها و واحد خانواده است.
مفهوم تابآوری خانواده، نظریه رشد خانواده و تحقیقات را در مورد استرس خانواده، مقابله و سازگاری توسط مککوبین و همکارانش گسترش داد (هاولی و دیهان، ۱۹۹۶؛ مککوبین و مککوبین، ۲۰۱۳؛ مککوبین و پترسون، ۱۹۸۳؛ پترسون، ۲۰۰۲).
در زمینه بالینی، یک چارچوب مفهومی تابآوری خانواده توسط والش ایجاد شد که بر روی بدنهای از تحقیقات سیستمهای خانواده در مورد فرآیندهای مبادلهای در خانوادههای با عملکرد خوب استوار است (Walsh, 1996, 2003, 2016a, 2016b).
یک لنز تاب آور به دلیل تمرکز بر ظرفیتهای خانواده در مواجهه با موقعیتهای سخت متمایز است. عوامل استرسزای بزرگ یا انباشته شدنِ تنشها در طول زمان میتوانند عملکرد خانواده را با اثرات موجدار در سراسر شبکه رابطهای منحرف کنند.خانه تاب آوری خانه تاب آوری
رویکرد و واکنش خانواده برای تاب آوری همه اعضا، از کودکان خردسال تا بزرگسالانِ آسیب پذیر، حیاتی است (Walsh, 2016a, b). به عنوان مثال، در مراقبت از سالمندان، بسیج یک تیم مراقبت از خانواده می تواند فشارها را بر مراقب اولیه کاهش دهد زیرا تلاش های خانواده برای حمایت از رفاه عضو سالمند را تقویت می کند (والش، 2012 a).
فرآیندهای معاملاتیِ کلیدی خانواده را قادر میسازد در زمانهای بسیار پر استرس جمع شوند: اقدامات پیشگیرانه، رفع اختلالات، کاهش خطر اختلال عملکرد، و حمایت از سازگاری مثبت و تدبیر در مواجهه با چالشها.
تابآوری فراتر از مقابله، مدیریت شرایط استرسزا، بر دوش کشیدنِ بار یا زنده ماندن از یک مصیبت است.
این موضوع شامل پتانسیل تحول شخصی و رابطه ای و رشد مثبت است که می تواند از ناملایمات ایجاد شود.
بسیاری از مطالعات نشان دادهاند که زوجها و خانوادهها، از طریق رنج و مبارزه، اغلب از طریق همکاری و حمایت متقابلِ قویتر، محبتآمیزتر و باهوشتر ظاهر میشوند. (به عنوان مثال، مطالعه McCubbin، Balling، Possin، Frierdich، و Byrne، 2002، در مورد تاب آوری خانواده در مورد سرطان دوران کودکی را ببینید.)
در حالی که برخی از خانواده ها آسیب پذیرتر هستند یا با سختی های بیشتری نسبت به سایرین روبرو هستند، دیدگاه تاب آوری خانواده بر اساس یک اعتقاد است. که همه خانواده ها پتانسیل ایجاد تاب آوری در مواجهه با چالش های خود را دارند. home of resilience
حتی کسانی که آسیب های شدید یا روابط بسیار مشکلی را تجربه کرده اند، می توانند ترمیم و رشد را در طول زندگی و در طول نسل ها تجربه کنند (Walsh, 2007, 2016b).
چارچوب تاب آوری خانواده ابعاد اکوسیستمی و توسعه ای تجربه را ادغام می کند.
عملکرد مؤثر بستگی به نوع، شدت و مزمن بودنِ چالشهای نامطلوب و منابع، محدودیتها و اهداف خانواده در بافت اجتماعی و مسیر زندگی دارد.خانه تاب آوری خانه تاب آوری
مشابه رویکرد چند بُعدی فالیکوف (۲۰۱۲) با خانوادههای مهاجر، هر خانواده در یک طاقچه اکولوژیکی پیچیده در نظر گرفته میشود که دارای مرزها و زمینههای مشترک با خانوادههای دیگر و همچنین موقعیتهای متفاوت با تلاقی متغیرهایی مانند جنسیت، وضعیت اقتصادی، قومیت و موقعیت در جامعه مرحله زندگی است.
تجربه هر خانواده از ناملایمات، ویژگی های مشترک و منحصر به فردی خواهد داشت. ارزیابی کل نگر شامل زمینه های متنوع است و هدف آن درک محدودیت ها و امکانات در موقعیت هر خانواده است.
از جهت گیری سیستم های زیست روانی-اجتماعی، ریسک و تاب آوری، مشروط به تأثیرات متعدد و بازگشتی است.
عملکرد و ناکارآمدی انسان شامل تعامل فردی، خانواده، جامعه و متغیرهای سیستم بزرگتر است. تأثیر متقابل آنها بر آسیب پذیری و تاب آوری در مواجهه با تجربیات استرس زای زندگی و شرایط مزمن تأثیر می گذارد.
تأثیرات ژنتیکی و عصبی زیستی ممکن است توسط فرآیندهای خانوادگی (اسپاتز، ۲۰۱۲) و منابع و محدودیتهای اجتماعی-فرهنگیِ گستردهتر تقویت یا مقابله شود.
پریشانی خانوادگی ممکن است ناشی از تلاش های ناموفق برای مقابله با یک بحران طاقت فرسا، مانند از دست دادن ضربه روحی یک عزیز، یا استرس های تجمعی، یا تأثیر گسترده تر یک فاجعه بزرگ باشد (والش، ۲۰۰۷).
عوامل روانی اجتماعی تاب آوری: در این مقاله، مجموعهای از عوامل شامل عناصر شناختی، رفتاری و وجودی را مورد بحث قرار میدهیم که به عنوان کمک به تابآوری در پاسخ به استرس یا تروما شناسایی شدهاند.
فهرست عناوین این مطلب [پنهان]
چکیده: طیف وسیعی از پاسخ های بالقوه به استرس و ضربه وجود دارد. در حالی که، در یک حالت شدیدتر، برخی با ایجاد اختلالات روانپزشکی (مانند اختلال استرس پس از سانحه، PTSD) به استرس و ضربه پاسخ میدهند، در سوی دیگر آنهایی هستند که تابآوری نشان میدهند. تاب آوری به طور کلی به عنوان ویژگی های سازگاری یک فرد برای کنار آمدن با ناملایمات و بهبودی پس از آن تعریف می شود.
هدف: درک عواملی که تاب آوری را ارتقا می دهند ضروری است و می توان از طریق مصاحبه و یادگیری از افراد به ویژه تاب آور و همچنین تحقیقات تجربی به دست آورد. در این مقاله، مجموعهای از عوامل شامل عناصر شناختی، رفتاری و وجودی را مورد بحث قرار میدهیم که به عنوان کمک به تابآوری در پاسخ به استرس یا تروما شناسایی شدهاند.
نتایج: عوامل روانی اجتماعی مرتبط با تابآوری عبارتند از خوشبینی، تاب آوری شناختی، مهارتهای مقابله فعال، حفظ یک شبکه اجتماعی حمایتکننده، توجه به رفاه جسمانی و پذیرش یک قطبنمای اخلاقی شخصی.
نتیجه گیری: این عوامل را می توان حتی قبل از قرار گرفتن در معرض رویدادهای آسیب زا پرورش داد، یا می توان آنها را در مداخلات برای افرادی که پس از مواجهه با تروما بهبود می یابند، مورد هدف قرار داد.
مداخلات موجود در حال حاضر برای PTSD را می توان برای رسیدگی بیشتر به این عوامل روانی اجتماعی در تلاش برای ارتقای تاب آوری گسترش داد.
مؤلفههای شناختی، رفتاری و وجودی عوامل روانی- اجتماعی که تابآوری فردی را ارتقا میدهند نیز میتوانند از تلاشها برای ارتقای تابآوری در برابر بلایا در سطح جامعه خبر دهند.
طیف وسیعی از پاسخ های بالقوه به استرس و ضربه وجود دارد. از یک طرف، مطالعات تحقیقاتی گذشته نگر، ارتباط قوی بین وجود اختلالات روانپزشکی و سابقه مواجهه با تروما را نشان داده اند، که شدیدترین و مختل کننده ترین تظاهرات آن اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، اختلالات افسردگی و اختلالات مصرف مواد است. از سوی دیگر، قابل ذکر است که در بیشتر موارد، مواجهه با تروما منجر به اختلالات روانپزشکی نمی شود.
به عنوان مثال، یک مطالعه با کیفیت بالا بر اساس یک نمونه بزرگ جامعه نشان داد که خطر ابتلا به PTSD پس از یک رویداد آسیب زا تقریباً 9٪ است (برسلاو و همکاران، Citation1998).
علاوه بر این، برخی توانایی قابل توجهی برای تحمل و بهبودی از استرس، شکنجه، تروما، و فاجعه غیر قابل درک از خود نشان دادهاند.
تاب آوری، به عنوان یک ساختار روانی اجتماعی، عموماً به عنوان ویژگی های انطباقی یک فرد برای مقابله و بهبودی (و حتی گاهی اوقات پس از آن) ناملایمات توصیف می شود.
با در نظر گرفتن طیف وسیعی از تجربیات استرس زا و آسیب زا که انسان می تواند با آن ها مواجه شود، و طیف وسیعی از پاسخ های بالقوه، عواملی که در تاب آوری در مقایسه با اختلالات روانپزشکی نقش دارند، حوزه مهمی برای بررسی است.
درک این عوامل میتواند به ارتقای تابآوری در افراد حتی قبل از مواجهه با تروما کمک کند، میتواند راهبردهای مداخله روانی-اجتماعی برای درمان بازماندگان تروما را ارائه دهد و میتواند به توسعه جوامع تابآور کمک کند.
شواهد حکایتی از مصاحبه با افراد تاب آور، و شواهد تحقیقاتی از مطالعات مربوط به تروما و بازماندگان بلایا، نشان می دهد که مجموعه ای از عوامل روانی اجتماعی به تاب آوری پس از مواجهه با تروما کمک می کند.
به نظر می رسد که این عوامل روانی- اجتماعی شامل مؤلفه های شناختی، رفتاری و وجودی هستند (برای توصیف عوامل و مؤلفه های آنها مراجعه کنید).
در این زمینه، مؤلفههای شناختی به الگوهای تفکر یا باورهای اصلی افراد، مؤلفههای رفتاری به الگوهای کنش و مؤلفههای وجودی مربوط به احساس فرد از وجود، هدف یا معنای خود در جهان است.
این مفهومسازی سهجانبه توسط تحلیل عاملی آیتمها بر روی ابزاری که به طور گسترده برای ارزیابی تابآوری استفاده میشود پشتیبانی میشود:
مقیاس تابآوری کانر- دیویدسون (کانر و دیویدسون، Citation2003).
این تحلیل عاملی پنج عامل را به دست آورد که نویسندگان آنها را اینگونه تفسیر کردند:
(۱) احساس شایستگی و سرسختی شخصی.
(۲) تحمل عواطف منفی و پذیرش اثرات تقویت کننده استرس.
(۳) پذیرش تغییر و ایجاد روابط امن.
(۴) احساس کنترل؛ و
(5) تأثیرات معنوی (Connor & Davidson, Citation2003).
عوامل ۱، ۲ و ۴ شامل مولفه های شناختی است: الگوهای تفکر و باورهای اصلی که هنگام مواجهه با موقعیت های استرس زا یا آسیب زا، فرد را به این باور می رساند که می توانند تحمل کنند و زنده بمانند.
عوامل ۱ و ۳ شامل مولفههای رفتاری هستند: فعال بودن و درگیر بودن در واکنش به استرس یا موقعیتهای آسیبزا، و ایجاد فعالانه روابط و شبکههای حمایت اجتماعی که منابع ارزشمندی را در هنگام رویارویی و بهبودی از این موقعیتها فعال میکند.
عامل ۵، تأثیرات معنوی، نشان دهنده یک عامل وجودی است.
ادبیات همچنین عوامل عصبی- بیولوژیکی را شناسایی کرده است که به نظر میرسد بر تابآوری تأثیر میگذارند، از جمله عوامل ژنتیکی، سیستمهای عصبی شیمیایی درگیر در پاسخ استرس و عملکرد شبکههای عصبی خاص (Charney, Citation2004; Feder, Nestler, & Charney, Citation2009).
از حوصله این مقاله خارج است. در اینجا ما یک بحث متمرکز در مورد برخی از عوامل روانی- اجتماعی که نشان داده شده است که به تاب آوری کمک می کنند ارائه می دهیم، و بعداً توصیه هایی را برای پرورش این عوامل، پیامدهای درمان فردی پس از قرار گرفتن در معرض تروما، و پیامدهایی برای توسعه جوامع تاب آور مورد بحث قرار می دهیم.
ایجاد تاب آوری با کوچینگ توسعه فردی: توسعه فردی یک حوزه تمرکز قدرتمند برای افزایش خودآگاهی، ایجاد عادات جدید و داشتن یک زندگی هماهنگ تر و کامل تر است.
فهرست عناوین [پنهان]
Building Resilience With Personal Development Coaching
با سرمایه گذاری استراتژیک روی خود یا تیم خود با خدمات کوچینگ توسعه فردی، می توانید سال ۲۰۲۴ را بهترین سال خود کنید.
از طریق کوچینگ توسعه فردی، مشتریان یاد میگیرند که تاب آوری ایجاد کنند و تغییرات مثبتی در زمینههای مربوط به رفاه عاطفی، کسبوکار، ایجاد مهارت، روابط و موارد دیگر ایجاد کنند.
یک کوچ توسعه فردی با مشتریان کار می کند تا از طریق روش های مختلف از جمله هدف گذاری، گوش دادن فعال، تغییر رفتار و غیره به آنها کمک کند تا اهداف خود را شناسایی نموده، دنبال کنند و به آنها دست یابند.
کوچینگ توسعه فردی برای کمک به مشتریان برای بهبود عناصر کلیدی رشد شخصی، مانند بهبود خودآگاهی، اعتماد به نفس، ارتقاء مهارت، ارتباطات و تفکر مثبت طراحی شده است.
یک فرد ممکن است یک مربی توسعه شخصی را برای جلسات مربیگری شخصی استخدام کند. یا، به طور معمول، یک شرکت یا سازمان ممکن است با مربیان توسعه فردی برای حمایت از کارکنان، مدیران و رهبران خود کار کند.
در هر صورت، مربی به عنوان یک شریک تفکر استراتژیک و هیئت مدیره صدا عمل می کند و منبع الهام و مسئولیت پذیری را فراهم می کند.
از سال ۲۰۲۱، صنعت توسعه فردی در ایالات متحده در سطح جهان ۴۱.۸ میلیارد دلار ارزش داشت و پیش بینی می شود که به طور قابل توجهی افزایش یابد. بر کسی پوشیده نیست که این فضا با خدمات، برنامهها و پیشنهادات جدیدی که توانایی دستیابی به حداکثر پتانسیل فرد را ارتقا میدهند، به سرعت در حال تکامل است.
این بدان معناست که شما گزینه هایی برای یافتن منابع توسعه فردیِ عالی دارید. به این ترتیب، مهم است که در مورد محل سرمایه گذاری زمان، منابع و یادگیری خود محتاط باشید.
حقایق کلیدی درباره تاب آوری: ریشه لاتین “تاب آوری Resilience” به معنای بازگشت به عقب است، اما هر زمینه ای تعریف خاص خود را دارد و اکثر افراد در هر حوزه ای آن را به طور متفاوتی تعریف می کنند. در این خصوص بیشتر بدانید.
به گفته دفتر کاهش خطر بلایا (UNDRR)، تابآوری عبارت است از «پیشبینی، برنامهریزی و کاهش خطر بلایا برای محافظت مؤثر از افراد، جوامع و کشورها، معیشت، سلامت، میراث فرهنگی، داراییهای اجتماعی- اقتصادی و اکوسیستمها». UNDRR همچنین میگوید که از آنجایی که ریسک و سیستمها پویا هستند، تاب آوری باید بهجای صرفاً یک نتیجه، یک فرآیند تلقی شود.
واژه تاب آوری توسط رشته های مختلفی مانند روانشناسی، مهندسی و بوم شناسی استفاده می شود و از دهه ۱۹۷۰ در مطالعات بلایا استفاده شده است. What is Resilience
تاب آوری به عنوان یک مفهوم پس از سال ۲۰۰۰، زمانی که یک سری بلایای بزرگ، سطوح مختلفِ آگاهی ها را در مورد فراوانی و شدت بلایا افزایش داد، برجسته شد.
مضاف بر درک قبلی از مفهوم تاب آوری که بر «بازگشت» یا جذب تغییرات تأکید داشته است، ادبیات فاجعه در دهه ۲۰۰۰ مفاهیم سازگاری و دگرگونی را پذیرفته است.
تابآوری در حال حاضر تا حد زیادی برای محافظت از دستاوردهای توسعه و بهبود رفاه در میان خطرات و شوکهای بسیار حیاتی دیده میشود.
هیچ اتفاق نظری در مورد تعریف تاب آوری در میان افرادی که نگران بلایا و تهدیدات آب و هوایی هستند وجود ندارد. با این حال، در زیر برخی از تعاریف رایج ذکر شده است.
مرکز تابآوری استکهلم – «تابآوری ظرفیت یک سیستم است، خواه یک فرد، یک جنگل، یک شهر یا یک اقتصاد، برای مقابله با تغییر و ادامه توسعه. این موضوع در مورد این است که چگونه انسان ها و طبیعت می توانند از شوک ها و اختلالاتی همچون یک بحران مالی یا تغییرات آب و هوایی برای تحریک نوسازی و تفکر نوآورانه استفاده کنند.
تعریف تاب آوری دولت بریتانیا (بریتانیا) – «در این زمینه، این تعریف از «تابآوری» با اشاره به توانایی مقاومت در برابر شرایط دشوار و یا بهبودی سریع از یک موقعیت دشوار استفاده میکند، اما همچنین برای پیشی گرفتن از آن خطرات و مقابله با چالشها قبل از بروز آنها نیز تلقی می گردد. ”
UNDRR – «توانایی یک سیستم، جامعه یا جوامعِ در معرض خطر برای مقاومت، جذب، سازگاری، انطباق، تغییر و بازیابی از اثرات یک خطر، به شکل به موقع و کارآمد، از جمله از طریق حفظ و احیای موارد ضروری آن است. ساختارها و عملکردهای اساسی از طریق مدیریت ریسک نیز شامل این تعریف می شود.
آژانس توسعه بینالمللی ایالات متحده (USAID) – «تابآوری توانایی افراد، خانوادهها، جوامع، کشورها و سیستمها برای کاهش، سازگاری و بهبودی از شوکها و استرسها است، به گونهای که آسیبپذیری مزمن را کاهش دهد و رشد فراگیر را تسهیل کند».
Resilience Training Through Iranian Resilience Media
رسانه تاب آوری ایران اولین مجموعه اینترنتی آموزشی پژوهشی است که آموزش در این رسانه از ابتدای امر با پایش و ارزیابی همراه می باشد.
آموزش تاب آوری همانطور که از عنوانش بر می آید رسالت آن ارتقاء سطح کمی و کیفی آگاهی ها پیرامون موضوع تاب آوری در حوزه های گوناگون و نیز چه بسا ارتقاء تاب آوری در ابعاد گوناگون فردی، خانوادگی، گروهی و اجتماعی می باشد.
به همین دلیل و با توجه به اهمیت موضوع، پایش محور بودنِ آموزش های تاب آوری از طریق رسانه های تاب آوری ایرانیان در دستور کار این رسانه قرار گرفت. به طوریکه طرح پایش محور آموزش تاب آوری برای اولین در سطح کشور از طریق مجموعه رسانه های تاب آوری ایرانیان مطرح و اجرایی گشته است.آموزش تاب آوری در رسانه تاب آوری
کلیه آموزش های انجام یافته توسط این رسانه و با تدریس دکتر جواد طلسچی یکتا “مدیر و موسس خانه تاب آوری ایرانیان” و بنیانگذار رسانه تاب آوری اجتماعی ایران به شکل پایش محور همراه با سوسیوگرام صورت پذیرفته است.
آموزش تاب آوری در دانشگاههای علامه طباطبایی، دانشگاه سلامت اجتماعی و توانبخشی، دانشگاه گیلان و نیز سمن های مطرح کشور پایش محور بوده اند.Resilience Training Through Iranian Resilience Media
منظور از پایش محور بودنِ آموزش های تاب آوری بدین صورت است که در ابتدای امر شناسایی گروه هدف آموزشی (مخاطبین آموزش ها) مورد نظر است، بدین صورت که در وهله اول سن جنس میزان تحصیلات و علایق اجتماعی فرد شرکت کننده در فرم طراحی شده الکترونیکی ثبت می گردد.آموزش تاب آوری در رسانه تاب آوری
در ادامه میزان آگاهی وی نسبت به موضوع تاب آوری در فیلد موردنظر آموزشی مورد بررسی قرار می گیرد و سطح دانش فردی پیرامون موضوع آموزشی مورد نظر ارزیابی و ثبت می شود. سپس در قالب نمودار های سوسیوگرام این عوامل مورد بررسی مقایسه ای قرار می گیرد بدین صورت که:
بنابراین با استفاده از قابلیت های انکارناپذیر سوسیوگرام در جهت جامعه سنجیِ آموزشی بهره برداری مستقیم صورت می پذیرد و کلیه چالش ها و نوسانات و نتایج مربوطه به دقت هرچه تمام مورد تفسیر و ارزیابی تحلیلی واقع می شود.
از طریق پایش محور بودن آموزش تاب آوری می شود حتی نیازهای استمرار آموزش ها را نیز تشخیص داد و به این نتیجه دست یافت که گروه مخاطب آموزشی تا چه میزان توانسته از آموزش مربوطه استفاده ببرد و نقطه مقابل این حالت، اینکه مخاطب آموزشی چقدر از این آموزش بهره نبرده است! نیز از طریق پایش و ارزیابی های مبتنی بر سوسیوگرام محرز می گردند.
در سال جاری آموزش های متنوع تاب آوری به همت مدیر و موسس خانه تاب آوری دکتر جواد طلسچی یکتا برای چندین نهاد و سازمان دولتی و غیردولتی از ابتدای سال تا کنون صورت پذیرفته است به طوریکه در قالب گزارش شش ماهه آموزشی این رسانه که به چند سازمان حمایتی اجتماعی ارائه شده است به پایش های سوسیوگرام محور آموزش های تاب آوری صورت گرفته به تفصیل پرداخته شده است.