پرورش فرهنگ تاب آوری چگونه است
پرورش فرهنگ تاب آوری چگونه است
How do you foster a culture of resiliency
فهرست عناوین [پنهان]
پرورش فرهنگ تاب آوری چگونه است
چگونه فرهنگ تاب آوری و درس گرفتن از شکست را پرورش می دهید؟
چرا تاب آوری مهم است
تاب آوری نه تنها برای عملکرد فردی و شادی شما مفید است، بلکه برای انسجام و نوآوری تیم شما نیز مفید است. وقتی ذهنیت تاب آوری را پرورش میدهید، به احتمال زیاد شکست را فرصتی برای رشد میبینید تا تهدیدی برای هویت یا شهرت خود. همچنین بیشتر احتمال دارد که به دنبال بازخورد باشید، با دیگران همکاری کنید و چالش ها را بپذیرید، نه از آنها اجتناب کنید. این رفتارها می تواند اعتماد، خلاقیت و بهره وری تیم شما و همچنین رضایت و وفاداری مشتری شما را افزایش دهد.
چگونه تاب آوری را مُدل کنیم
یکی از مؤثرترین راهها برای پرورش فرهنگ تابآوری و یادگیری از شکست، الگوبرداری از آن است. به عنوان یک رهبر، یک همکار یا یک دوست، می توانید نشان دهید که چگونه با شکست کنار می آیید، چگونه از آن یاد می گیرید و چگونه آن را در اقدامات آینده خود به کار می گیرید. همچنین میتوانید داستانهای شکست و بهبودی خود را به اشتراک بگذارید و اینکه چگونه آنها رشد شخصی و حرفهای شما را شکل دادهاند. با انجام این کار، می توانید شکست را به عنوان بخشی از فرآیند یادگیری عادی سازی کنید و دیگران را نیز تشویق کنید که همین کار را انجام دهند.
چگونه از تاب آوری حمایت کنیم
یکی دیگر از راههای پرورش فرهنگ تاب آوری و یادگیری از شکست، حمایت از دیگران در تلاشهایشان برای غلبه بر شکستها و درس گرفتن از آنهاست. شما می توانید این کار را با ارائه بازخورد سازنده، تصدیق نقاط قوت و دستاوردهای آنها و ارائه تشویق و کمک انجام دهید. همچنین میتوانید محیطی امن و حمایتکننده ایجاد کنید که افراد بتوانند شکستها و آموختههای خود را بدون ترس از قضاوت یا تنبیه به اشتراک بگذارند. شما همچنین می توانید به جای تمرکز بر نتایج منفی، درس های آموخته شده و پیشرفت های انجام شده را جشن بگیرید.
چگونه تاب آوری را ارتقا دهیم
راه سوم برای پرورش فرهنگ تاب آوری و یادگیری از شکست، ترویج آن به عنوان یک ارزش و هدف در تیم، سازمان یا زندگی شخصی است. شما می توانید این کار را با تعیین انتظارات روشن و واقع بینانه، تعریف معیارهای موفقیت و اندازه گیری پیشرفت و تأثیر انجام دهید. همچنین میتوانید به تلاشها و رفتارهایی که تاب آوری را نشان میدهند، مانند ریسک کردن، امتحان کردن، تکرار کردن و یادگیری، پاداش دهید و شناسایی کنید. همچنین میتوانید فرصتها و منابعی را برای افراد فراهم کنید تا مهارتهای تابآوری خود را توسعه دهند، مانند مربیگری، راهنمایی، آموزش یا مراقبت از خود.
چگونه می توان از تاب آوری استفاده کرد
راه نهایی برای پرورش فرهنگ تاب آوری و یادگیری از شکست، استفاده از آن به عنوان منبع مزیت رقابتی و تمایز است. شما می توانید این کار را با استفاده از بینش و بازخورد به دست آمده از شکست در بهبود محصولات، خدمات، فرآیندها یا استراتژی های خود انجام دهید. همچنین می توانید از داستان ها و توصیفات شکست ها و آموخته های خود برای ایجاد اعتماد و اعتبار در بین مشتریان، شرکا یا سهامداران خود استفاده کنید. همچنین می توانید از چالش ها و فرصت های ناشی از شکست برای نوآوری و ایجاد ارزش برای بازار و جامعه خود استفاده کنید.چالش ها و مشکلات رایج برنامه ریزی تاب آوری
The common challenges and pitfalls of resiliency planning
فهرست عناوین [پنهان]
- ۱ چالش ها و مشکلات رایج برنامه ریزی تاب آوری
- ۲ عدم حمایت رهبری
- ۳ ارزیابی ریسک ناکافی
- ۴ مشارکت ناکافی ذینفعان
- ۵ برنامه های غیر واقعی یا قدیمی
- ۶ عدم تست و اعتبار سنجی
- ۷ عدم بهبود مستمر
- ۸ در اینجا موارد دیگری را در نظر بگیرید
چالش ها و مشکلات رایج برنامه ریزی تاب آوری
در این مطلب درباره چالش ها و مشکلات رایج برنامه ریزی تاب آوری اطلاعات مفیدی ارائه خواهیم داد. امیدواریم مورد استفاده علاقمندان این مبحث واقع گردد.
عدم حمایت رهبری
یکی از بزرگترین چالشهای برنامهریزی تابآوری، جلب رضایت و تعهد از مدیریت ارشد و هیئتمدیره است. بدون حمایت آنها، ممکن است در تأمین منابع، همسو کردن اهداف و برقراری ارتباط با برنامه های خود با مشکل مواجه شوید. برای غلبه بر این چالش ها، باید ارزش و مزایای برنامه ریزی تاب آوری را برای سازمان خود نشان دهید، مانند بهبود مزیت رقابتی خود، کاهش قرار گرفتن در معرض خطرات و رعایت مقررات و استانداردها. همچنین باید آنها را در فرآیند برنامه ریزی مشارکت دهید، بازخورد آنها را بخواهید و از پیشرفت و نتایج خود گزارش دهید
ارزیابی ریسک ناکافی
یکی دیگر از چالش های برنامه ریزی تاب آوری، انجام یک ارزیابی ریسک جامع و واقع بینانه است که تمام منابع و سناریوهای احتمالی اختلال را پوشش می دهد. اگر برخی از خطرات را نادیده یا دست کم بگیرید، ممکن است با برنامههای ناکارآمد یا ناقصی روبرو شوید که نیازها و اولویتهای حیاتی شما را برآورده نکنند. برای غلبه بر این چالش، باید از یک رویکرد سیستماتیک و ساختاریافته برای شناسایی و تجزیه و تحلیل خطرات خود استفاده کنید، مانند استاندارد ISO 31000 یا چارچوب NIST SP 800-30. همچنین باید عوامل داخلی و خارجی مانند فرآیندها، دارایی ها، افراد، تأمین کنندگان، مشتریان، رقبا، تنظیم کننده ها و بلایای طبیعی را در نظر بگیرید.
مشارکت ناکافی ذینفعان
سومین چالش برنامهریزی تابآوری، درگیر کردن ذینفعان، مانند کارمندان، مشتریان، تامینکنندگان، شرکا و قانونگذاران است. بدون مشارکت و ورودی آنها، ممکن است برخی از دیدگاه ها، انتظارات و الزامات مهمی را که بر برنامه های تاب آوری شما تأثیر می گذارد، از دست بدهید. همچنین ممکن است هنگام اجرا یا فعال کردنِ برنامه های خود با مقاومت یا سوء تفاهم روبرو شوید. برای غلبه بر این چالش، باید اهداف و برنامه های تاب آوری خود را به طور واضح و مکرر با ذینفعان خود در میان بگذارید و نظرات و پیشنهادات آنها را جویا شوید. همچنین باید کارکنان خود را در مورد نقش ها و مسئولیت هایشان در برنامه ریزی و واکنش تاب آوری آموزش دهید.
برنامه های غیر واقعی یا قدیمی
چهارمین چالش برنامه ریزی تاب آوری این است که اطمینان حاصل کنید که برنامه های شما واقع بینانه و به روز هستند. اگر برنامه های شما خیلی بلندپروازانه یا پیچیده باشد، ممکن است نتوانید آنها را به طور موثر یا کارآمد در یک بحران اجرا کنید. اگر برنامه های شما قدیمی یا نامربوط باشد، ممکن است نتوانید با شرایط در حال تغییر یا نیازهای سازمان و محیط خود کنار بیایید. برای غلبه بر این چالش، باید برنامه های خود را بر اساس ارزیابی ریسک و منابع و قابلیت های موجود خود قرار دهید. همچنین باید برنامه های خود را به طور منظم بررسی و به روز کنید، به خصوص زمانی که تغییراتی در سازمان، عملیات یا زمینه شما وجود دارد.
چالش ها و مشکلات رایج برنامه ریزی تاب آوری
عدم تست و اعتبار سنجی
پنجمین چالش برنامهریزی تابآوری، آزمایش و اعتبارسنجی برنامههای شما است تا اطمینان حاصل شود که طبق برنامهریزی عمل میکنند و میتوانند به نتایج دلخواه شما دست یابند. اگر برنامه های خود را آزمایش یا اعتبار سنجی نکنید، ممکن است نتوانید هیچ شکاف، نقص یا ضعفی را در برنامه های خود شناسایی و برطرف کنید. همچنین ممکن است نتوانید عملکرد و بلوغ تاب آوری خود را اندازه گیری و بهبود بخشید. برای غلبه بر این چالش، باید آزمایش ها و تمرین های برنامه های خود را به طور منظم انجام دهید، مانند شبیه سازی، تمرین یا ممیزی. همچنین باید نتایج و درس های آموخته شده خود را ارزیابی و مستندسازی کنید و از آنها برای اصلاح و ارتقای برنامه های خود استفاده کنید.
عدم بهبود مستمر
ششمین چالش برنامه ریزی تاب آوری، حفظ و بهبود تاب آوری شما در طول زمان است. اگر فعالیت ها و نتایج تاب آوری خود را نظارت و اندازه گیری نکنید، ممکن است نتوانید پیشرفت و ارزش خود را ردیابی و نشان دهید. اگر از تجربیات و بهترین شیوه های خود درس نگیرید، ممکن است نتوانید استراتژی ها و اقدامات تاب آوری خود را تطبیق داده و نوآوری کنید. برای غلبه بر این چالش، باید شاخصهای کلیدی عملکرد (KPI) و معیارهایی را برای نظارت و گزارش عملکرد تاب آوری و بلوغ خود ایجاد و استفاده کنید. شما همچنین باید فرهنگ یادگیری و بهبود را تقویت کنید که بازخورد، همکاری و خلاقیت را تشویق کند.
در اینجا موارد دیگری را در نظر بگیرید
این بخش برای به اشتراک گذاشتن مثالها، داستانها یا بینشهایی است که در هیچ یک از بخشهای قبلی نمیگنجد. چه چیز دیگری می خواهید اضافه کنید؟
شاخص های تاب آوری نظام سلامت
شاخص های تاب آوری نظام سلامت
شاخصهای تابآوری نظام سلامت: بستهای یکپارچه برای اندازهگیری و پایش تابآوری نظام سلامت در کشورها
شاخص های تاب آوری نظام سلامت
شاخصهای تابآوری نظام سلامت: بستهای یکپارچه برای اندازهگیری و پایش تابآوری نظام سلامت در کشورها
بسته شاخصهای تابآوری سیستم سلامت بهعنوان منبعی اختصاصی برای اندازهگیری و پایش تابآوری سیستم سلامت در عملیاتهای معمول و همچنین در زمینه شوکهای مخرب و عوامل استرسزا عمل میکند.
این کار به شکاف شناسایی شده در اندازه گیری و پایش تاب آوری سیستم سلامت می پردازد. این مجموعه ابزار تابآوری سیستمهای سلامت را تکمیل میکند و از اجرای توصیههای مندرج در مقاله موضع سازمان جهانی بهداشت در مورد ایجاد تاب آوری سیستم سلامت برای UHC و امنیت سلامت پشتیبانی میکند.
هدف این بسته حمایت از کشورها برای ایجاد تدریجیِ ظرفیتهای خود برای اندازهگیری، نظارت و ایجاد تابآوری سیستم سلامت از سطوح ملّی تا محلی است که امکانات بهداشتی و سایر بسترهای ارائه خدمات را پوشش میدهد.
این مبحث بر رویکرد یکپارچه برای تقویت سیستم بهداشتی مبتنی بر عملکردهای اساسی بهداشت عمومی، شامل آمادگی اضطراری بهداشتی تأکید دارد که شامل موضوعات زیر می باشد:
- راهنمای نحوه استفاده و تطبیق شاخصهای تابآوری سیستم سلامت، از جمله راهنمای گام به گام
- مجموعه ای از شاخص های تاب آوری سیستم بهداشتی توصیه شده با مشخصات فنی
- شاخص های تکمیلی مربوط به تاب آوری سیستم سلامت
مخاطبان اصلی این بسته، مقامات ملّی و محلی سلامت (شامل برنامه ریزان و مدیران) و ارائه دهندگان خدمات، و همچنین سازمان های فنی محلی، منطقه ای و جهانی و شرکای فعال در تقویت سیستم سلامت، از جمله سازمان جهانی بهداشت، تیم های کشوری سازمان ملل، اهداکنندگان، سازمانهای غیردولتی، سازمان های غیردولتی توسعه و بشردوستانه، و سایر موسسات و سازمان های فنی مرتبط با عرصه سلامت.
جعبه ابزار تاب آوری سیستمهای سلامت، یک محصول بهداشت عمومی جهانی WHO برای حمایت از ایجاد و تقویت تابآوری سیستمهای سلامت پایدار در کشورهای با زمینههای مختلف می باشد.
شاخصهای تابآوری سیستم سلامت: WHO بسته جدیدی را منتشر میکند
«شاخصهای تابآوری سیستم سلامت: بستهای یکپارچه برای اندازهگیری و پایش تابآوری سیستم سلامت در کشورها» یک ابزار جامع برای ارزیابی و ردیابی تابآوری سیستم سلامت برای عملیاتهای معمول و در طول بحرانها یا اختلالات سلامت عمومی ارائه میکند. این با تلاشهای WHO برای تقویت سیستمهای بهداشتی برای پوشش همگانی سلامت (UHC) و امنیت بهداشتی هماهنگ است و به ذینفعان سیستم سلامت در اندونزی و در سراسر جهان راهنماییهای عملی برای بهبود تابآوری سیستم سلامت ارائه میکند.
این بسته یک رویکرد ساختاریافته و یکپارچه را اتخاذ می کند، هدف آن حمایت از مقامات ملی و محلی برای شناسایی نقاط قوت و زمینه های بهبود است و نیاز به ابتکارات عمل و خلاقیت واکنش های فعال در شرایط اضطراری را برجسته می سازد.
هدف اصلی آن، مقامات بهداشت ملّی و محلی، ارائه دهندگان خدمات و سازمان های فنی است و راهنمایی های گام به گام، شاخص های توصیه شده و منابع تکمیلی را برای تسهیل ارزیابی سیستماتیک و ارتقای سیستم های بهداشتی ارائه می دهد.
خبرنگاران و تاب آوری
خبرنگاران و تاب آوری
روزنامه نگاران چگونه سلامت روان خود را مدیریت می کنند
خبرنگاران و تاب آوری: در میان همهگیری جهانی، آشوب نژادی، و اتاقهای خبری تخریب شده، روزنامهنگاران در حال یادگیری نحوه مقابله با آن هستند تا بتوانند به گزارشدهی ادامه دهند.
فهرست عناوین [پنهان]
خبرنگاران و تاب آوری
روزنامه نگاران چگونه سلامت روان خود را مدیریت می کنند
در میان همهگیری جهانی، آشوب نژادی، و اتاقهای خبری خنثی شده، روزنامهنگاران در حال یادگیری نحوه مقابله با آن هستند تا بتوانند به گزارشدهی ادامه دهند.
دوستان و همکاران بلافاصله پس از اینکه جهان شاهد قتل جورج فلوید در ویدئو بود، شروع به تماس با سارا گلاور کردند. روزنامه نگاران سیاه پوست آسیب می دیدند، نیاز به همدلی و راه حل داشتند و سعی می کردند بفهمند چگونه احساسات شخصی و نقش های حرفه ای خود را هدایت کنند.
گلاور، مدیر استراتژی شبکههای اجتماعی NBC و رئیس سابق انجمن ملی روزنامهنگاران سیاه پوست، میگوید: «یک روز صبح از خواب بیدار شدم و فکر کردم: «این افراد در مضیقه هستند، چگونه میتوانم به آنها کمک کنم؟»
روزنامهنگاری و رسانه سلامت روان
در عرض چهار روز، او با کمک کاری کوبهام، معاون ارشد کمک هزینههای
روزالین کارتر برای روزنامهنگاری و رسانه سلامت روان، یک آزمون سلامتی
آنلاین دو ساعته ترتیب داد و آنرا عمومی کرد. چهل و هشت ساعت قبل از رویداد
بعدازظهر یکشنبه، گلاور یک بروشور آنلاین منتشر کرد، که انتظار داشت شاید
۱۰ نفر در چنین اطلاعیه کوتاهی علاقه مند شوند. در عوض، ۱۰۷ نفر ثبت نام
کردند و ۴۵ نفر در کل جلسه که توسط گروه فیس بوک Diverse Social Media
Editors & Digital Journalists نیز میزبانی شد، شرکت کردند. گلاور
میگوید: «این واقعاً نشاندهنده این واقعیت است که همه به پردازش این
رویدادها، چه بهعنوان فردی و چه بهعنوان روزنامهنگار، نیاز دارند.» خبرنگاران و تاب آوری
سه متخصص بهداشت روان – یک روانپزشک، یک مددکار اجتماعی بالینی و یک محقق شادی – پیشنهادهای خودمراقبتی و پیام های مثبتی در مورد ارزش خود ارائه کردند: با خود ملایم باشید، قدردانی را تمرین کنید، برای دوستی ها ارزش قائل شوید. اگر میتوان این توصیه را در یک جمله خلاصه کرد، این درخواست سارا وینسون روانپزشک آتلانتا بود: «به خود اجازه دهید انسان باشید». استراتژیها میتوانند از دور شدن از یک داستان بزرگ تا شارژ مجدد برای یک روز تا صرفاً قول دادن به اینکه تلفن همراه و لپتاپ خود را در اتاقی دیگر وقتی به رختخواب میروید، رها کنید.
در صنعتی که تحت فشار و کم کار است، و از هر دو طرف جناح های سیاسی مورد سرزنش قرار گرفته است، اخلاق روزنامه نگاری که مشتاقانه به سوی پوشش خبریِ آشفتگی و خطر پیش می رود، با فرسودگی شغلی و تروما مواجه شده است.
اَنگ پذیرشِ چالش سلامت روان
اَنگ پذیرشِ چالش سلامت روان در میان افرادی که به کار خود به عنوان یک فراخوان نگاه می کنند، عمیق است. آنها بیشتر به خاطر فراموش کردن مشکلات در نوار بعد از کار شناخته می شوند تا در مطب درمانگر.
اما نسل جدیدی از روزنامه نگاران ممکن است به دنبال تغییر باشند. نظرسنجی دانشگاه آمریکایی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که هزارهها نسبت به نسلهای قبلی مشکلات سلامت روانی بیشتری را گزارش میکنند و همچنین تمایل بیشتری برای صحبت در مورد مبارزات خود نشان میدهند. علاوه بر این، تلاقی رویدادهای آسیب زا، از جمله بیماری همه گیر، فروپاشی مالی صنعت خبر در میان تعطیلی اقتصادی، و آبشار خشونت پلیس به این احساس کمک کرده است که مراقبت از سلامت روان به اندازه مراقبت سلامت جسمی ضروری است.
تحقیقات در مورد آسیب های روانی در روزنامه نگاری
تحقیقات در مورد آسیب های روانی در روزنامه نگاری حدود ۲۰ سال پیش خود را نشان داد. به طور سنتی بر استرس پس از سانحه خبرنگاران و عکاسان خط مقدم که در نقاط داغ جهانی و مناطق جنگی کار کردهاند، و علائم روانی که پس از تجربه وحشت، ترس یا خشونت شدید ایجاد میشود، متمرکز بوده است. اما رویدادهای عمیقاً آزاردهنده بسیار نزدیک به خانه، آگاهی و فوریت را در مورد آنچه که یک چالش سلامت روان برای روزنامه نگاران است افزایش داده است.
بروس شاپیرو، مدیر اجرایی مرکز دارت برای روزنامهنگاری و تروما دانشگاه کلمبیا، یک مرکز مرجع برای روزنامهنگارانی که آسیبهای روانی را گزارش و تجربه میکنند، میگوید: «ما واقعاً سه بحران مرتبط با سلامت روان را همزمان داریم.»
روزنامهنگارانی که با پوشش خبری بیوقفه یک بیماری همهگیر جهانی که ممکن است شخصاً آنها را تحت تأثیر قرار دهد، اکنون با استرس مضاعفی از پوشش تظاهراتی مواجه هستند که در آن خبرنگاران و عکاسان به دلیل انجام وظایف خود مورد تعرض و دستگیری قرار گرفتهاند.
برای روزنامهنگاران سیاهپوست، این عوامل استرسزا با رویداد تسریعکننده تظاهرات بزرگتر میشوند – مردی سیاهپوست به نام فلوید که در ویدئو به دست یک افسر پلیس سفیدپوست مینیاپولیس که اکنون متهم به قتل است میمیرد.
بر اساس نظرسنجی نبض خانوار ۲۰۲۰ اداره سرشماری، میزان اضطراب و افسردگی در میان سیاهپوستان آمریکایی در هفته پس از قتل فلوید از ۳۶ درصد به ۴۱ درصد افزایش یافت. مرگ فلوید همچنین منجر به بررسی مجدد دیگر قتلهای سیاهپوستان شد، از جمله احمد آربری، که در جنوب جورجیا هنگام دویدن با شلیک گلوله کشته شد، و برونا تیلور، که در حالی که در رختخواب در آپارتمان خود بود، در لوئیزویل توسط پلیس کشته شد.
خطوط گسل نژادی جامعه در اتاق های خبر
این رویدادها خطوط گسل نژادی جامعه از جمله در اتاق های خبر را آشکار کرده است. روزنامه نگاران رنگین پوست علناً نژادپرستی را در محل کار خود فریاد زدند و تصمیمات جنجالی سرمقاله منجر به استعفا و آشفتگی در سطوح بالا در نیویورک تایمز، فیلادلفیا اینکوایرر و پیتسبورگ پست گازت شد.
مارتین جی. رینولدز، مدیر اجرایی مؤسسه آموزش روزنامه نگاری مینارد، می گوید که اتاق های خبریِ عمدتاً سفیدپوست می توانند مانند یک محیط کاری خصمانه برای روزنامه نگاران سیاه پوست و دیگر روزنامه نگاران رنگین پوست باشند و می توانند به سلامت روان آنها آسیب بزنند.
ترویج رفتار مثبت به تاب آوری کودکان می انجامد
ترویج رفتار مثبت به تاب آوری کودکان می انجامد: رفتار کودکان نقش مهمی در رشد و موفقیت کلی آنها در زندگی دارد. به عنوان والدین، مراقبان یا مربیان، مهم است که بدانیم چگونه رفتار مثبت را در کودکان خردسال ترویج کنیم.
ترویج رفتار مثبت به تاب آوری کودکان می انجامد
تکنیکها و رویکردهای مختلف ترویج رفتار مثبت در کودکان خردسال
با ایجاد یک محیط پرورشی و حمایتی، تعیین انتظارات روشن و استفاده از استراتژیهای مؤثر، میتوانیم رفتار مثبت را تشویق کنیم و به رشد مهارتهای اجتماعی و عاطفی ضروری کودکان کمک کنیم. در این مقاله، تکنیکها و رویکردهای مختلفی را بررسی خواهیم کرد که میتوان از آنها برای ترویج رفتار مثبت در کودکان خردسال استفاده کرد.
اهمیت ترویج رفتار مثبت
ترویج رفتار مثبت در کودکان خردسال برای رشد اجتماعی، عاطفی و شناختی آنها حیاتی است. رفتار مثبت پایه و اساس روابط سالم، ارتباط موثر و موفقیت تحصیلی را ایجاد می کند. وقتی کودکان رفتار مثبتی از خود نشان می دهند، احتمال همکاری، همدلی و تعامل سازنده با دیگران را بیشتر می کنند.
با تمرکز بر ترویج رفتار مثبت، میتوانیم به کودکان در ایجاد
مهارتهای اساسی زندگی کمک کرده و بهزیستی کلی و تاب آوری آنها را افزایش
دهیم. ترویج رفتار مثبت به تاب آوری کودکان می انجامد
۱. ایجاد یک محیط پرورشی
یک محیط پرورشی برای پرورش رفتار مثبت در کودکان خردسال بسیار مهم است. احساس امنیت را فراهم می کند و حالت عاطفی مثبت را تقویت می نماید. برای ایجاد یک محیط پرورشی، مراقبین باید:
- عشق و حمایت بی قید و شرط ارائه دهید
- فضای فیزیکی امن و راحت را فراهم کنید
- روال ها و مرزهای ثابتی را ایجاد کنید
- ارتباط باز و صادقانه را تشویق کنید
- حس تعلق و پذیرش را تقویت کنید
۲. ایجاد انتظارات روشن
انتظارات روشن به کودکان کمک می کند تا بفهمند از آنها چه انتظاری می رود و چه رفتارهایی مناسب است. هنگام تعیین انتظارات، مهم است که:
- از زبان و توضیحات متناسب با سن استفاده کنید
- سازگار باشید و به طور مرتب انتظارات را تقویت کنید
- به جای اینکه صرفاً روی رفتارهای منفی تمرکز کنید، روی رفتارهای مثبت تمرکز نمایید
- کودکان را در ایجاد قوانین و انتظارات مشارکت دهید
- نشانههای بصری یا یادآوریهایی مانند نمودارها یا پوسترها را ارائه دهید
۳. تقویت مثبت و پاداش
تقویت مثبت ابزار قدرتمندی برای ترویج رفتار مثبت است. تقویت مثبت شامل قدردانی و پاداش دادن به کودکان برای نشان دادن رفتارهای دلخواه است. برخی از استراتژی های موثر عبارتند از:
- تمجید و تشویق کلامی
- ارائه جوایز کوچک، مانند برچسب یا امتیازات
- فراهم کردن فرصت برای فعالیت ها یا گردش های خاص
- بزرگداشت دستاوردها و نقاط عطف
توجه به این نکته مهم است که پاداش ها باید به صورت انتخابی و نه صرفاً به عنوان وسیله ای برای کنترل رفتار استفاده شوند. تحسین و تمجید واقعی اغلب در پرورش انگیزه درونی و رفتار مثبت بلندمدت مؤثرتر است.
۴. ارتباط موثر و گوش دادن فعال
ارتباط موثر و گوش دادن فعال برای درک نیازها، نگرانی ها و احساسات کودکان ضروری است. برای ترویج رفتار مثبت، مراقبان باید:
- از زبان روشن و ساده استفاده کنید
- ارتباط چشمی را حفظ کنید و علاقه خود را نشان دهید
- احساسات و عواطف کودکان را تأیید کنید
- به کودکان فرصت ابراز وجود بدهید
- تشویق به حل مسئله و مذاکره
با گوش دادن فعالانه به کودکان، مراقبان می توانند اعتماد ایجاد کنند، روابط را تقویت کنند، و به مسائل اساسی که ممکن است بر رفتار تأثیر بگذارد رسیدگی نمایند. ترویج رفتار مثبت به تاب آوری کودکان می انجامد
۵. آموزش مهارت های حل مسئله و حل تعارض
آموزش مهارت های حل مسئله و حل تعارض به کودکان، آنها را به ابزارهایی مجهز می کند تا موقعیت های چالش برانگیز را به شیوه ای مثبت مدیریت کنند. برخی از استراتژی ها عبارتند از:
- آموزش نحوه شناسایی احساسات و ابراز مناسب آنها
- تشویق طوفان فکری و ایجاد راه حل های متعدد
- ترویج سازش و مذاکره
- ارائه راهنمایی در مورد نحوه رسیدگی مسالمت آمیز درگیری ها
با آموزش این مهارتها، کودکان میتوانند تابآوری، همدلی و توانایی جهتیابی مؤثر در تعاملات اجتماعی را توسعه دهند.
۶. مُدل سازی رفتار مثبت
کودکان با مشاهده رفتار بزرگسالان و همسالان یاد می گیرند. الگوسازی رفتار مثبت روشی موثر برای ترویج رفتار مشابه در کودکان خردسال است. مراقبین باید:
- مهربانی، احترام و همدلی را نشان دهید
- از زبان و لحن مثبت استفاده کنید
- قدردانی و حمایت خود را نشان دهید
- درگیری ها را با آرامش و احترام حل کنید
هنگامی که کودکان به طور مداوم شاهد رفتار مثبت هستند، به احتمال زیاد در اعمال خود از آن الگوبرداری می کنند.
۷. تشویق همدلی و مهربانی
همدلی و مهربانی ویژگی های اساسی هستند که به رفتار مثبت کمک می کنند. مراقبان می توانند با موارد زیر همدلی و مهربانی را تقویت کنند:
- تشویق کودکان به درک دیدگاه های دیگران
- ترویج اعمال محبت آمیز، مانند به اشتراک گذاشتن یا کمک به دیگران
- خواندن کتاب یا گفتن داستان هایی که همدلی و مهربانی را برجسته می کند
- بحث در مورد مثال های واقعی همدلی و تاثیر آن
با تأکید بر این ارزشها، مراقبان میتوانند به کودکان کمک کنند تا شفقت، همدلی و نگرانی واقعی برای دیگران ایجاد کنند.
۸. ارائه ساختار و سازگاری
کودکان خردسال در محیط های ساختارمندی رشد می کنند که حس قابل پیش بینی و سازگاری را فراهم می کند. برای ترویج رفتار مثبت، مراقبان باید: ترویج رفتار مثبت به تاب آوری کودکان می انجامد
- برنامه های روزانه را تنظیم کنید
- قوانین واضح و منسجم را ارائه دهید
- به طور مداوم انتظارات را تقویت کنید
- اطمینان حاصل کنید که نتایج منصفانه و منطقی هستند
- محیطی آرام و منظم داشته باشید
وقتی بچه ها بدانند چه چیزی باید انتظار داشته باشند، احساس امنیت بیشتری می کنند و به احتمال زیاد رفتار مثبتی از خود نشان می دهند.
۹. کاهش استرس و ناامیدی
استرس و ناامیدی می تواند به طور قابل توجهی بر رفتار کودک تأثیر بگذارد. مراقبان باید به عواملی که ممکن است در ایجاد استرس موثر باشند توجه داشته باشند و اقداماتی را برای به حداقل رساندن آنها انجام دهند:
- فرصت هایی برای آرامش و مراقبت از خود فراهم کنید
- تکنیک های مدیریت استرس مانند تنفس عمیق یا تمرینات ذهن آگاهی را آموزش دهید
- به کودکان کمک کنید تا احساسات خود را به طور موثر شناسایی و ابراز کنند
- یک محیط آرام و حمایت کننده ایجاد کنید
با پرداختن به عوامل استرس زا و آموزش راهبردهای مقابله ای، مراقبان می توانند به کودکان کمک کنند تا احساسات خود را مدیریت کنند و رفتارهای چالش برانگیز را کاهش دهند. ترویج رفتار مثبت به تاب آوری کودکان می انجامد
۱۰. تشویق استقلال و خودتنظیمی
ارتقای استقلال و خودتنظیمی به کودکان کمک میکند تا مهارتهای اساسی زندگی را توسعه دهند و آنها را برای انتخابهای مثبت توانمند میسازد. مراقبان می توانند استقلال را تشویق کنند:
- اجازه دادن به کودکان برای تصمیم گیری متناسب با سن
- تشویق مهارت های خودیاری، مانند لباس پوشیدن یا غذا دادن به خود
- ارائه فرصت هایی برای مسئولیت و استقلال
- آموزش تکنیک های خودتنظیمی مانند نفس عمیق کشیدن یا شمردن تا ده
زمانی که کودکان احساس قدرت و توانایی می کنند، به احتمال زیاد رفتار مثبتی از خود نشان می دهند.
۱۱. نقش بازی و تعامل اجتماعی
بازی و تعامل اجتماعی نقش حیاتی در رشد و رفتار کودکان دارد. مراقبان باید تشویق کنند:
- بازی بدون ساختار برای پرورش خلاقیت و تخیل
- بازی مشارکتی برای ارتقای کار تیمی و مهارت های اجتماعی
- قرارهای بازی و گردش های اجتماعی برای تسهیل تعامل با همسالان
- درگیر شدن در فعالیت هایی که به اشتراک گذاری، نوبت کاری و همکاری را ترویج می کند
از طریق بازی و تعاملات اجتماعی، کودکان مهارت های اجتماعی مهمی را می آموزند و روابط مثبتی با همسالان خود ایجاد می کنند.
۱۲. آموزش تنظیم هیجانی
تنظیم هیجانی یک مهارت حیاتی برای مدیریت رفتار و مقابله با احساسات چالش برانگیز است. مراقبان می توانند تنظیم عاطفی را با موارد زیر آموزش دهند:
- شناسایی و برچسب گذاری احساسات
- آموزش روش های مناسب برای ابراز احساسات
- ارائه راهبردهای آرامش بخش، مانند تنفس عمیق یا استراحت
- تشویق به خود اندیشی و خودآگاهی
با کمک به کودکان در درک و تنظیم احساسات خود، مراقبان آنها را قادر می سازند تا به موقعیت ها به شیوه ای مثبت و سازنده پاسخ دهند.
۱۳. استفاده از راهبردهای انضباط مثبت
انضباط مثبت به جای تنبیه کودکان، بر آموزش و راهنمایی کودکان تمرکز دارد. برخی از استراتژی های انضباط مثبت موثر عبارتند از:
- تایم اوت یا دوره های استراحت
- پیامدهای منطقی که به رفتار مربوط می شود
- تغییر جهت رفتار به سمت جایگزین های مناسب تر
- ارائه انتخاب ها و پیامدها برای ارتقای تصمیم گیری
با استفاده از تکنیک های انضباط مثبت، مراقبان می توانند عواقب اعمال خود را به کودکان بیاموزند و در عین حال محیطی محترمانه و پرورش دهنده را حفظ کنند. ترویج رفتار مثبت به تاب آوری کودکان می انجامد
نتیجه گیری
ترویج رفتار مثبت در کودکان خردسال فرآیندی مستمر است که نیازمند صبر، ثبات و راهبردهای مؤثر است. با ایجاد یک محیط پرورشی، ایجاد انتظارات روشن، استفاده از تقویت مثبت، و آموزش مهارت های ضروری، مراقبان می توانند رفتار مثبت را پرورش دهند و از رشد کلی کودکان حمایت کنند.
به یاد داشته باشید، هر کودکی منحصر به فرد است و مهم است که رویکردها را متناسب با نیازهای فردی آنها تنظیم کنید. با ترویج رفتار مثبت، پایه موفقیت و رفاه آینده آنها را میسازیم. How to Promote Posi